گروه اندیشه «خبرگزاری دانشجو»؛ اویس قرنی یکی از سپید رویان تاریخ اسلام می*باشد. بسیاری از قریشیان و نزدیکان پیامبر نتوانستند از خویش نام نیکویی به جای گذارند. برخی از نزدیکان پیامبر آن مقدار با پیامبر به جنگ و مبارزه بر خواستند که در ذم ایشان سوره نازل شد.
سوره مبارکه مسد فقط در ذم عموی پیامبر و همسرش نازل شد و یا حتی سوره کوثر برای دفاع از پیامبر و عتاب به یکی از قریشیان نازل شد. کسانی که از نزدیکان پیامبر بودند و نور نبوت را در جبین او از کودکی دیده بودند و امانت و صداقت پیامبر را با همه وجود خویش درک کرده بودند یا به پیامبر ایمان نیاوردند و یا اگر ایمان آوردند تا آخرین لحظاتی که می*توانستند در کفر خویش باقی بمانند در کفر و شرک باقی ماندند و آنگاه که مکه توسط پیامبر فتح شد. و آخرین پایگاه قریش در هم فرو ریخت و دیگر امیدی به مقابله رودر روی ایشان نبود به پیامبر اعظم ایمان آوردند.
ننگ «طلقا» را تا قیامت برای خویش خریدند. کسانی که ایمانشان را نمی*توان باور داشت؛ چرا که وقایع بعدی نشان داد که ایمانی از روی اخلاص و اعتقاد نبوده است، بلکه ایمانشان سپری و پوششی برای ادامه مبارزه با پیامبر بوده است. این اشخاص کسانی بودند که همواره با پیامبر در مکه زندگی می*کردند. اشخاصی که هیچ گاه نتوانسته بودند در مرام و مسلک و حسن خلق پیامبر قبل از بعثت و بعد از بعثت اندکی خرده بگیرند.
ایشان همان کسانی بودند که پیامبر عظیم الشان اسلام را محمد امین لقب داده بودند. اما با همه این*ها از ایمان آوردن به آن پیامبر رحمت و رأفت سر باز می*زدند. ایشان نتوانستند در تاریخ سفیدروی باشند و همیشه سیاه رویی ایشان در تاریخ هویدا و آشکار است.
ایمان اویس از روی اخلاص
اویس قرنی سپیدرویی است که هرگز نتوانست توفیق دیدار پیامبر را داشته باشد و در مسافتی بسیار دور از محل زندگی پیامبر می*زیست. از این جهت هر چندزمان پیامبر را درک کرده است، اما از فیض حضور محروم بوده. از این جهت ایشان را از تابعین خوانده*اند نه صحابی پیامبر. اما ایمان او به پیامبر اکرم از بسیاری از صحابی بالاتر و با ارزش تر بوده است؛ چرا که بسیاری از صحابی پیامبر قلب*های ایشان لانه شیطان بود و نفاق در آن خانه کرده بود و به تعبیر قرآن کریم در قلب های ایشان مرض قرار داشت. اما اویس قرنی از آن فاصله دور به پیامبر ایمان آورد.
بر همه عایشه های امروز لعنت