ارزش ایمان شیعیان در عصر غیبت چگونه سنجیده می*شود؟

[حامد]

غیب همان حجت غائب است
ایمان به غیبی که وجه افتراق متقین از یهود و نصاری و.... است آیه ای از آیات پروردگار است که باید منتظر آن آیه بود. و آیه ای که باید آمدن و را انتظار کشید طبق سوره مبارکه مومنون حجت الهی است؛ چرا که خداوند در این سوره آیه را همان حجت معرفی کرده است. بنابراین: غیب همان حجت الهی است که باید در انتظار او بود. اعتقاد به خداوند متعال به تنهایی موجب فلاح و رستگاری نیست اعتقاد و ایمان به این غیب است که خصیصه و ویژگی متقین است. ایمان به حجتی که مصداق غیب است متقین را از غیر متقین متمایز می*سازد و تنها کسانی توانسته*اند که از هدایت آن کتابی که در آن ریب و شکی نیست بهره مند شوند که ایمان به غیب دارند.

هدایتی برای متقین

توجه به این نکته بسیار زیبا ضروری است که خداوند در این آیه شریفه (سوره بقره آیه 2) کتاب را هدایتی برای متقین معرفی می*کند. به خلاف آیات دیگری که قرآن را «هدی للناس» (هدایتی برای مردم) بیان می*دارد، به بیانی ساده، آن کتاب، هدایتی برای هدایت شدگانی است؛ که از ایشان به «متقین» تعبیر شده است؛ نه هدایتی برای همه مردم و یا برای کافران.

واضح است که متقین در این آیه کسانی هستند که فلاح و رستگاری ایشان به علت ایمان داشتن به غیب تضمین شده است. بی شک متقینی که به این درجه از ایمان رسیده*اند که به غیب ایمان آورده اند همه انواع کفر از ایشان دور شده است. ایمان داشتن به غیبی که مهم*ترین مصداق آن حجت خداوند است که در پرده غیبت به سر می*برد و به برکت این ایمان به غیب خداوند در مدح ایشان می*فرماید: «أُولئِکَ عَلى‏ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» اینان بر هدایتی از پروردگارشان هستند و ایشان از رستگاران می*باشند.