پدرم به من گفت: سلمان شیعه شده*ای؟ من هم جرات نکردم بگویم آره. تقیه کردن را هم*یاد نمی*دانستم. گفتم: اگر خدا قبول کند.گفت: نه گولت زده اند. گفتم. من*یک عمری به مردم می*گفتم شما گول شیعه ها را نخورید حالا شما به من می*گویید گول خورده ای؟* نشستم و با پدر شروع کردم به بحث و مناظره کردن. و به کمک اهل بیت(ع) با حضور ذهن کافی، توانستم جوابش را بدهم. *یکسری از دوستان پدرم آمده بودند و با آنها هم بحث کردم و آنها هم محکوم شدند. گاهی عصبانی می شدند می گفتند: تو را شیعه ها فرستادند تا ما را اذیت کنی. گفتم: من که کردستان و سنندج بودم و هستم، پیش شیعه*ها که نرفتم تا آموزش ببینم. این مطالب همه از کتاب*های خودتان است نه کتاب*های شیعه.وقتی دیدند این طوری نمی*توانند جوابم را بدهند، پدرم به من گفت: سلمان، ماشین زیر پایت چی هست؟ گفتم: زانتیا. گفت: این را بگذار کنار، برایت ماکسیما می*خرم به شرطی که دیگر هیچ اسمی از شیعه نبری.گفتم: ماکسیما نمی*خواهم.6 ماه مرتب، مرا تحقیر و اذیت می*کردند و چاره*ای جز تحمل آنان نداشتم.خانمم *یک بچه*ی تو راهی داشت و زندگی بر ما فشار می*آورد. به خانمم گفتم این طور نمی*شود زندگی کرد، من می*روم تا شغلی پیدا کنم، خانه*ای اجاره کنم و بعد دنبالت می*آیم تا از اینجا برویم. از خانه که بیرون رفتم، دیدم پدرم با چند نفر، سر کوچه ایستاده است گویا فهمیده بودند که می*خواهم از آنجا بروم. خانمم گفتم: من تا سر کوچه باهات می*آیم.گفتم: نه، همین جا بمان. ولی اصرار کرد و با من آمد به طرفشان . رفتم و به آنها گفتم: به به، شما هم سر راه مردم را می*گیرید، مثل اجدادتان.گفتند: اجداد ما کی هست؟من هم اجدادشان را برایشان نام بردم. آنها 5، 6 نفری بر سرم ریختند و*یکی*شان با چوب دستی که در دست داشت ضربه*ی محکمی از پشت به سرم زد و من آنجا افتادم و دیگر چیزی نفهمیدم.
بر همه عایشه های امروز لعنت
در صورتی که در سایت فاقد اکانت هستید می توانید - از این طریق عضو شوید
پاسخ با نقل قول
