ناگفته*هایی شنیدنی از وقایع شب معراج

[حامد]

پیام مهم معراج چه بوده است؟
هرگاه سلطانی بخواهد به شخصی از رعیتش پیامی برساند پیک مخصوص سلطان این خبر را می*رساند، اما هرگاه پیام از اهمیت بالایی بر خوردار باشد و دریافت کننده پیام از احترام بالایی برخوردار باشد این شکل مرسوم به هم می*ریزد و آن شخص محترم مشافهه پیام را از سلطان دریافت می*کند.

به راستی پیامبر اکرم چه *شأن عظیمی و چه مقام قربی دارد که از ملائکه مقربین هم بالاتر رفته است. آنچه پیام مهمی بوده است که برای تلقی آن پیام مهم نبی مکرم اسلام باید به معراج عروج کند؛ خود خداوند شخصا این پیام را به حبیب خویش وحی کند؟ آیا این پیام از آیات قرآن مهم تر بوده است؟ آیا این پیام، پیام مهمی بوده است که خداوند باید به طور ویژه به فرستاده خویش ابلاغ کند؟ به راستی این چه پیام مهمی است که برای ابلاغ آن این مقدمات بسیار مهم لازم است؟

احادیث معراج هر چند از حوادث مختلفی حکایت می*کند، اما یک موضوع را تمام ملائکه آسمان به آن سفارش و تاکید می*کنند. همان موضوع را پیامبران پیشین حضرت نوح و ابراهیم و آدم در آسمان*ها به پیامبر (ص) تاکید و به آن سفارش می*کنند و بسیار مهم و حائز اهمیت است هنگامی که پیامبر در افق اعلی هنگامی که در مرتبه «قاب قوسین او ادنی» بود و با خدا بدون هیچ واسطه ای تکلم فرمود در آن گفت*وگو قدسی بین خالق و سید الانبیا، خداوند همان نکته را امر کرد و به آن سفارش کرد و بر آن تاکید و سفارش نمود. به راستی این چه موضوع مهمی است؟

خداوند هفت مرتبه من را ندا داد

پیامبر اکرم می*فرماید: «زمانی که به معراج رفتم در آسمان دنیا قصری از نقره سفید دیدم که دو ملک بر در آن ایستاده بودند از آن دو ملک پرسیدم این قصر برای کیست؟ دو ملک گفتند: «لفتی من بنی هاشم»؛ برای جوانی از بنی هاشم. هنگامی که به آسمان دوم رسیدم قصری از طلای سرخ را دیدم که از قصر قبلی نیکوتر بود از دو ملک پرسیدم این قصر برای چه شخصی است؟ گفتند: «برای جوانی از بنی هاشم» در آسمان سوم قصری بود از یاقوت سرخ از دو ملک پرسیدم این قصر برای چه کسی است؟ گفتند برای جوانی از بنی هاشم در آسمان چهارم قصری از در سفید در آسمان پنجم قصری از در زرد در آسمان ششم قصری از لو لو و در آسمان هفتم قصری از نور عرش خداوند تبارک و تعالی و همه این قصرها برای جوانی از بنی هاشم بود.

پیوسته از نور به ظلمت و از ظلمت به نور می*رفتیم تا اینکه من و جبرئیل به «سدره المنتهی» رسیدیم در این هنگام جبرئیل بازگشت به او گفتم در چنین مکانی من را رها می*کنی؟ جبرئیل گفت: «ای حبیب من قسم به آنکه تو را به حق نبی مبعوث کرد این راهی است که هیچ نبی مرسل و هیچ ملک مقربی آن را سلو ک نکرده است تو را به پروردگارعزت می سپارم»

در دریایی از نور افتادم امواج من را از نور به ظلمت و از ظلمت به نور بردند تا اینکه رسیدم به ملکوت حضرت پروردگار و در این هنگام خداوند فرمود: «یا احمد قف»؛ ای احمد بایست پس من ایستادم در حالی که می*لرزیدم و مرعوب بودم از ملکوت مورد ندا قرار گرفتم: «یا احمد» و پروردگارم به من الهام کرد و در پاسخ گفتم: «لبیک و سعدیک و ها انا ذا عبدک بین یدک» دوباره ندا شدم: «یا احمد ان العزیز یقرئ علیک السلام»؛ پروردگارت بر توسلام می*کند. پس گفتم: «هو السلام و الیه یعود السلام»... پس از مناجات و سخن گفتن با پروردگار ندا آمد: «چه کسی را بر روی زمین خلیفه قرار دادی» گفتم: «بهترین خلق را پسر عمویم» ندا آمد: «پسر عموی تو کیست ؟» گفتم: «تو اعلم هستی نام او علی بن ابیطالب است» از طرف پروردگار هفت بار ندا آمد: «یا احمد استوص بعلی بن ابیطالب ابن عمک خیرا»؛ ای احمد به پسر عم خود علی بن ابیطالب سفارش خیر کن ... سپس به سمت آسمان هفتم بازگشتم و به آسمان دنیا و جبرئیل از هرکدام از ملائک در آسمان ها پرسید که جوان بنی هاشم کیست همه گفتند علی بن ابیطالب»(7)