گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»- حامد صارم؛ خداوند متعال ایمان خالص و به دور از هرگونه شائبه ای را از بندگان خویش خواسته است. ایمانی که با انگیزه*هایی غیر از عبادت ذات اقدس حضرت حق باشد مردود است و مورد قبول پروردگار نیست. عبادتی که خداوند از مخلوقاتش خواسته بر دوگونه است عبادت جوارحی و عبادت جوانحی.

عبادت جوارحی یعنی اعمالی که هر انسان مکلف، وظیفه انجام آن را دارد و به عنوان نمونه می*توان از اقامه نماز و یا دوری از محرمات و اجتناب از تعرض به حقوق دیگران و یا از واجباتی که خداوند از بندگانش خواسته است رسیدگی به گرفتاران و نیاز مندان از برادران دینی می باشد و بسیاری از وظایفی که بر عهده هر انسان مسلمانی است.

عبادت جوانحی عبارت است از این که اعتقادات قلبی او همانطوری باشد که خداوند متعال می خواهد، یعنی همانطور که خداوند توحید را معرفی کرده است بدان معتقد باشد و همان گونه که حضرت حق می خواهد اعتقاد داشته باشد، از این رو داشتن اعتقادات حق و صحیح عبادت جوانحی است.

شاید در ابتدا به نظر برسد که عبادت جوارحی یعنی عبادت با اعضا و جوارح کاری بسیار سخت باشد. به این معنی که سخت باشد که انسان در روزهای گرم و طولانی برای خداوند روزه بگیرد و یا اینکه یک پنجم دارایی خویش را برای خداوند و رسولش و ائمه به عنوان «خمس» جدا کند و ... اما اعتقاد داشتن به خداوند و معارف دیگر سختی و تکلفی ندارد، اینکه انسان به خداوند معتقد شود زحمت و سختی ندارد.

عبادت جوانحی مهم تر از انجام عبادات

اما حقیقت این است که عبادت جوانحی بسیار مهم تر از عبادت جوارحی در نزد خداوند است؛ چرا که اگر کسی در عبادت جوانحی قصور و کوتاهی داشته باشد عبادت جوارحی او فاقد ارزش خواهد بود؛ یعنی اگر کسی اعتقاد به خداوند نداشت یا اگر معتقد بود ولی موحد و یکتا پرست نبود انفاق او یا روزه گرفتن او هیچ ارزشی نخواهد داشت.

نقصان در عبادت جوانحی، عبادات جوارحی را به کلی نابود و فاقد ارزش می*کند، اما اگر در عبادت جوانحی شخصی کامل بود نقصان و قصور*های او در عبادت جوارحی جبران می شود. اعتقاد به یکتاپرستی نمونه*ای از مجموعه اعتقاداتی است که هر فرد مسلمان باید داشته باشد از اینرو هر شخصی که خود را دیندار می*داند باید بداند اعتقادات ضروری که از او خواسته شده چه چیزهایی است.