????در صورتی که در سایت فاقد اکانت هستید می توانید - از این طریق عضو شوید
نمایش نتایج: از 1 به 7 از 7






Threaded View

  1. Top | #7

    تاریخ عضویت
    فروردین 1391
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    220
    تشکر کرده
    369
    سلام
    اول از همه ممنون از حمید رضا با خاطر انتخاب موضوع بسیار عالیش و روایت خیلی قشنگ و مهمی که آورده.
    بعد، تشکر از ذاکری و یاسر به خاطر روایات بسیار بسیار قشنگی که در مورد صفات و وجوه تمایز و امتحان و تشخیص شیعیان آوردن.

    بعدش، حمید جان شاید اگر یه جاهای دیگه ای از این حدیث شریف رو قرمز رنگ میکردی هم خوب میشد:

    پسر ابی نجران گفت : از امام رضا صلوات الله علیه شنیدم که فرمودند :

    هر کس با شیعیان ما دشمنی ورزد ، با ما دشمنی ورزیده ، و هر کس شیعیان ما را دوست بدارد ، ما را دوست داشته؛ چون آنها از ما هستند و از سرشت ما خلق شده اند. هر کس آنان را دوست بدارد ، از ماست ، و هر کس آنها را دشمن بدارد ، از ما نیست. شیعیان ما به نور خدایی می نگرند و در رحمت خداوند غوطه ورند و به کرامت الهی رستگارند. هیچیک از شیعیان ما مریض نمی شود مگر این که ما به خاطر بیماری او بیمار می شویم ، و مغموم و غمگین نمی شود مگر این که ما به خاطر غم و غصه اش اندوهناک می شویم ، و شاد نمی شود مگر این که ما به خاطر شادی اش فرحناک می شویم. هیچیک از شیعیان ما ، در هر کجا که باشد ، چه در مشرق و چه در مغرب ، از ما پنهان و غایب نیست. هر کدام از آنها از دنیا برود و از خود قرضی بجا گذارد ، ادای آن بر عهده ی ماست و اگر مالی از خود بجا گذارد ، تعلق به وارثانش دارد. شیعیان ما کسانی هستند که نماز بر پا می کنند ، زکات می دهند ، حجّ خانه ی خدا را بجا می آورند ، ماه رمضان روزه می گیرند ، اهل بیت پیامبر را دوست می دارند و از دشمنانشان بیزاری می جویند. آنها اهل ایمان و تقوی و اهل ورع و پرهیزکاریند. هر کس آنها را نپذیرد ، خدا را نپذیرفته و هر کس به آنها طعنه زند و سرزنششان کند ، خدا را سرزنش کرده؛ چون اینها بندگان حقیقی خدا و اولیای راستین او هستند. به خدا سوگند ، هر یک از آنها در جماعتی مثل قبیله ی ربیعه و مضر ( که به زیادی نفرات در عرب مشهورند ) شفاعت می کند و خداوند شفاعت او را درباره ی آنها می پذیرد و این ، برای کرامتی است که اینان در پیشگاه خدا دارند.


    با توجه به روایات، ورع به معنی «توقف عند الشبهات» هستش. یعنی شیعه وقتی به شبهه رسید توقف میکنه! دقت کنید، حرام و مکروه نه ها! شبهه! فکر میکنم فاصله من به شخصه تا محب، و محب تا شیعه، خیلی زیاد باشه! ادعای شیعگی خییییییییییییییلی ادعای بزرگیه! حدیثشو ندیدم ولی شنیدم که شیعه در هر شهر مومن ترین افراد اون شهر هستش (قریب به این مضمون). این دو تا روایت کوچیکی که در مورد ورع و در مورد شیعه آوردم واقعا جای تأمل داره ها! من خودم وقتی یه نگاه کوچیک به کارهای روزانه ام میندازم میبینم که گناهان زیادی از ما باعث رنجیدن امام زمانمون میشه! پس چطور حتی ادعای محبت اهل بیت کنم؟! چه برسه به شیعگی!!!

    اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعنا من اعوانه و انصاره و شیعته... انشاءلله
    ویرایش توسط حسین : دوشنبه 27 خرداد 92 در ساعت 01:24 بعد از ظهر
    تا نيايي گره از کار جهان وا نشود...

    اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آخر تابع له علي ذالک

  2. 2 کاربر زیر بابت این پست از حسین، تشکر کرده اند:

    hamid reza (چهارشنبه 29 خرداد 92),Yaser.76 (سه شنبه 18 تیر 92)


مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •