سلام مجدد
اول اینکه لزومی نداره که با عصبانیت بحث کنید -البته می دونم شما عصبانی نیستی و این اشکال فضای مجازیه که احساسات انتقال نمی ده -
دوم اینکه بنده به حضرت عال برچسب نزدم
یک مطلب کلی عرض می کنم
که : واژه وحدت در روایات نیست
واژه تقیه است
ما نمی توانیم راحت بگوییم این همان است و بعد بگوییم تعریفی که از وحدت می کنیم با روایات تقیه جور در می آید چرا که اهل بیت اگر می خواستند از این لغت استفاده می کردند
اگر دقت کنید خود واژه وحدت یک بار معنایی دارد -قطع نظر از هر تعریفی که شما برای این واژه م یکنید- و تقیه نیز یک بار معنایی دیگر دارد
که در حاق و حقیقت این دو معنا با هم تعارض جدی موجود است -به ریشه های دو لغت توجه کنید -
هیچ وقت کسی شرکت در نماز های جماعت مخالفین را حمل بر وحدت نکرده بود همیشه عنوانش تقیه بوده و باید باشد

در مورد عرض بنده دقت کنید
شما فقط می توانید بگویید تقیه واجب است
اما موضوع خارجی تقیه همیشه گردن مکلف است
مثل اینکه فقیه می گوید خون نجس است
اما این مایع خارجی که مثلا قرمز هست یا نه گردن مکلف است فقیه فقط نجس بودن خون را اعلام می کند