دربعضی ازروایات است که چون حضرت امیرالمومنین علیه السلام متولدشد،ابوطالب اورابرسینه ی خودگرفت ودست فاطمه بنت اسدراگرفته به سوی ابطح آمدندونداکردبه این اشعار:
یارب ذالغس الدجی****والقمرالمبتلج المضی****بین لنا من حکمک المقضی****ماذاتری فی اسم ذاالصبی
مضمون این اشعاراین است که ای پروردگاری که شب تاروماه روشن وروشنی هنده راآفریده ای،بیان کن برایمان که نام این کودک راچه نام گذاری کنیم؟ناگاه مانندابرچیزی ازروی زمین پیداشده ونزدیک ابوطالب آمد ،ابوطالب اوراگرف وباعلی علیه السلام به سینه خودچسبانید وبه خانه برگشت،چون صبح شد دیدلوح سبزی است ودرآن نوشته شده است:
خصصما بالولدالزکی****والطاهر المنتجب الرضی****فاسمه من شامخ علی ****علی من اشتق من العلی
حاصل مضمون آنکه نازل گردیددید شماای ابوطالب وفاطمه به فرزندطاهروپاکیزه وپسندیده،پس نام بزرگوار اوعلی علیه السلام است،خداوندعلی اعلی نام اورا ازنام خوداشتقاق کرده است.
پس ابوطالب آن حضرت راعلی علیه السلام نام کرد وآن لوح رادرزاویه راست کعبه آویخت وچنان آویخته بودتازمان هشام بن عبدالملک که آنراازآنجا فرودآورد وبعدازآن ناپدیدشد.
روضه الشفاء،ص107به نقل ازجلاءالعیون ص301
بحارالانوارج35ص18_19