تکفل یتیم آل محمد(ص)

[حسین]

ابی اسماعیل گوید به امام باقر(ع) عرض کردم: فدایتان شوم همانا شیعیان زیادی در منطقه ما زندگی می کنند.امام فرمودند:آیا توانگر به فقیر دارد؟و آیا نیکوکار از بدکردار گذشت می کند؟آیا با یکدیگر همدردی می کنند؟

گفتم:نه فرمودند: اینان شیعه نباشند شیعه کسی است که این کارها را بکند.

با توجه به این حدیث تکفل چه معنای جدیدی پیدا می کند؟

من از این روایت موارد زیر رو برداشت میکنم:

1- کمک مالی در جهت نشر و تعلیم و تعلم امر اهل بیت علیهم السلام

2- رفتار محمدی (ص) با شیعیان بدکار

3- مجالست و دیدار شیعیان با یکدیگر و همدردی و رسیدگی به امور هم

درباره مورد دوم دقیقاً نمیدونم مراد شیعیان گناهکار هستش یا همه گناهکاران؟ و اینکه چجور گناهی؟! فسق و فجور؟ گناهان کبیره؟ یا مثلا فقط بداخلاقی؟ چه گروهی و چه گناهی!