احسنت، برادر عالی بود.
من شنیده ام که خود علامه مجلسی در مقدمه کتاب بحار الانوار اعتراف کرده است که جمع آوری احادیث در این کتاب مثل جمع آوری جواهر از زمینی پر از سنگ در تاریکیست. بدین معنا که تاریکی مانع می شود که سنگ از جواهر بازشناخته شود. به ناچار همه را گرد آوری کرده و بین این جواهر سنگ هایی هم هست. منتقدین بحار الانوار از این مساله بسیار استفاده می کنند و احادیثی که با هوای نفسشان جور در نمی آید را منکر می شوند.
آیا چنین است؟ آیا علامه چنین صحبتی کرده است؟ چنین مساله ای با توجه به مطلبی که شما گذاشتید اصلا با عقل جور در نمی آید. اما آیا کسی ترجمه مقدمه این کتاب را دارد که در این مکان بگذاریم؟