دوره فتنه یا فرقه چه دوره*ای است؟
گروهی از ایشان که در نوشتار*های قبلی به تفصیل بدان پرداخته شد، خلافت امیرالمومنین بعد از عثمان را به این بهانه که در طی این مدت کوتاه جماعت حاصل نشد، قبول نکردند و عده*ای با ایشان مخالفت نمودند؛ این دوره را دوره فتنه یا فرقه می*نامند، از این رو از صلح امام حسن مجتبی و غصب خلافت و جانشینی توسط معاویه استقبال *کرده و آن سالی که معاویه توانست به وسیله مکر و فریب و وعده*های دنیایی بر مخالفان خویش فائق آید را سال جماعت نامیدند.

سنت نیز سنت بغض علی (ع) بود، تا آنجا که کسی که پیرو سنت است باید اندکی بغض علی (ع) داشته باشد؛ آنها خویش را اهل سنت و جماعت خواندند و نوشتند: «قال ابن بطال سلم الحسن لمعاویة الامر وبایعه على إقامة کتاب الله وسنة نیبه ودخل معاویة الکوفة وبایعه الناس فسمیت سنة الجماعة لاجتماع الناس وانقطاع الحرب وبایع معاویة کل من کان معتزلا للقتال کابن عمر و سعد بن أبی وقاص ومحمد بن مسلمة» (2).

ابن بطال می*گوید: (امام) حسن (علیه*السلام) امارت را به معاویه تسلیم کرد و با معاویه به شرط اقامه کتاب خدا و سنت رسول الله بیعت نمود و مردم نیز با معاویه بیعت کردند. پس آن سال را سال جماعت نامیدند، به علت اجتماع مردم بر معاویه و انقطاع جنگ و هر کس که در جنگ*ها بود – از جنگ جمل تا جنگ معاویه و امام حسن (ع) – مانند عمرو بن سعد ابی وقاص و محمد بن مسلمه با معاویه بیعت کردند.

آن سال، سال جماعت نامیده ش؛د یعنی در زمان خلیفه قبلی جماعتی رخ نداده و در زمان خلافت ظاهری امیرالمومنین، وظیفه*ای بر تبعیت از علی (ع) بر گردن کسی نبوده است؛ چرا که آن سال، سال فرقه – اختلاف بوده و خلافت و حکومت حضرت به علت عدم شکل*گیری جماعت و وجود اختلافات داخلی از نظر شرعی مستقر نشده است.