دست رد به سینه سائل نزنیم...

[ABASS]

قُلتُ لاَِبى عَبدِ اللّه‏ِ علیه السلام: اُطعِمُ سائِلاً لا اَعرِفُهُ مُسلِما؟ فَقالَ: نَعَم اَعطِ مَن لا تَعرِفُهُ بِوِلايَةٍ وَ لا عَداوَةٍ لِلحَقِّ اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ يَقولُ: و قولوا لِلنّاسِ حُسنا» و لا تُطعِم مَن نَصَبَ لِشَىْ‏ءٍ مِنَ الحَقِّ اَو دَعا اِلى شَىْ‏ءٍ مِنَ الباطِلِ؛
آيا به فقيرى كه نمى‏دانم مسلمان است غذا بدهم؟ حضرت فرمود: آرى، به كسى كه نمى‏دانى دوست است يا دشمن حق، غذا بده؛ زيرا خداوند مى‏فرمايد: با مردم به نيكى سخن بگوييد» ولى به كسى كه با حق دشمنى مى‏كند و يا به باطلى دعوت مى‏كند غذا مده.

كافى، ج 4، ص 13

[ABASS]

حدیث امام علی عليه السلام :

إنَّ اللهَ سُبحانَهُ فَرَضَ فی أموالِ الاغنیاء أقواتَ الفُقَراء فَما جاعَ فَقیرُ إلّا بِما مُتِّعَ بِهِ غَنی وَ اللهُ تَعالَی سائِلُهُم عَن ذَلِکَخداوند سبحان خوراک تهیدستان را در اموال توانگران قرار داده، هیچ فقیری گرسنه نمی ماند مگر به واسطه اینکه ثروتمندی از حق او بهره مند شده و خدا تعالی در این باره از آنان بازخواست می کند.نهج البلاغه،حکمت 328

[ABASS]

مام صادق(ع) فرمود: "هر کس بدون نیاز چیزی را از دیگری درخواست کند همانا پاره های آتش می خورد

.

[hamid reza]

من فکر میکنم در سه موضوع میشه در این باب روایت آورد:
1-به چه کسی میتوان کمک کرد

2-فواید کمک برای شخصی که کمک میکنه

3-کارها و اعمالی که فقر را دور میکند

البته دوستان اگه موضوع دیگه ای به نظرشون میرسه بفرمایند...

به نظر من اگه عوامل ایجاد کننده ی فقر رو هم نام ببرید عالی میشه

[ABASS]

حدیث (1) امام صادق عليه‏السلام :

اِغسِلُوا اَيديَكُم قَبلَ الطَّعامِ وَ بَعدَهُ فَاِنَّهُ يَنفِى الفَقرَ وَ يَزيدُ فِى العُمُرِ؛
دست‏هايتان را قبل و بعد از غذا خوردن بشوييد، كه فقر را مى‏بَرَد و بر عمر مى‏افزايد.

محاسن ، ج 2، ص 202، ح 1594

[ABASS]

حدیث (2) امام باقر علیه السلام:

اَلبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ يَنفيانِ الفَقرَ وَ يَزيدانِ فِى العُمرِ وَ يَدفَعانِ عَن صاحِبِهِما سَبعينَ ميتَةَ سوءٍ ؛
كار خير و صدقه، فقر را مى‏بَرند، بر عمر مى‏افزايند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى‏كنند.

ثواب الاعمال، ص 141

[ABASS]

حدیث (3) امام على عليه‏السلام :

اَلمانَةُ تَجُرُّ الرِّزقَ، وَالخيانَةُ تَجُرُّ الفَقرَ؛
امانتدارى روزى مى‏آورد و خيانت در امانت فقر.

بحارالأنوار، ج78، ص60، ح138

[ABASS]

حدیث (4) امام صادق عليه‏السلام :

اِنَّ اللّه‏َ يُحِبُّ الجَمالَ وَ التَّجميلَ وَ يَكرَهُ البُؤسَ وَ التَّباؤسَ فَاِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ اِذا اَنعَمَ عَلى عَبدٍ نِعمَةً اَحَبَّ اَن يَرى عَلَيهِ اَثـَرَها. قيلَ: وَ كَيفَ ذلِكَ؟ قالَ: يُنَظِّفُ ثَوبَهُ وَ يُطَيِّبُ ريحَهُ وَ يُجَصِّصُ دارَهُ وَ يَكنِسُ أفنيَتَهُ حَتّى اِنَّ السِّراجَ قَبلَ مَغيبِ الشَّمسِ يَنفِى الفَقرَ وَ يَزيدُ فِى الرِّزقِ؛
امام صادق عليه‏السلام : خداوند زيبايى و خودآرايى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بيزار است. هرگاه خداوند به بنده‏اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببيند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تميز بپوشد، خود را خوشبو كند، خانه‏اش را گچكارى كند، جلوى در حياط خود را جاروكند، حتى روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشيد فقر را مى‏برد و روزى را زياد مى‏كند.

امالى طوسى، ص 275، ح 526

[ABASS]

حدیث (5) امام على عليه‏السلام :

نَظِّفوا بُيوتَكُم مِن حَوكِ العَنكَبوتِ، فَاِنَّ تَركَهُ فِى البَيتِ يورِثُ الفَقرَ؛
خانه هاى خود را از تار عنكبوت پاك كنيد، زيرا باقى گذاشتن آن در خانه، فقر مى‏آورد.

وسائل الشيعه، ج 3، ص 575، ح 2

[ABASS]

حدیث (6) امام باقر علیه السلام:

كَنسُ البُيوتِ يَنفِى الفَقرَ؛

جارو كردن اتاق‏ها فقر را از بين مى‏برد.

وسايل الشيعه، ج 3 ، ص 571، ح 2