در صورتی که در سایت فاقد اکانت هستید می توانید - از این طریق عضو شوید
حضرت صادق عليه السلام فرمود: در جواب سلام يهودى و نصرانى ميگوئى:«سلام».شرح- مجلسى (ره) گويد: يعنى بر ما يا بر مستحقش يا بر كسى كه پيروى از حق كند.
اصول كافى-ترجمه مصطفوى، جلد 4 صفحه 466
محمد بن مسلم از حضرت صادق عليه السلام حديث كند كه فرمود : هر گاه يهودى و نصرانى و مشرك بر تو سلام كردند بگو : «عليك»
اصول كافى-ترجمه مصطفوى، جلد 4 صفحه 465
عبد الرحمن بن حجاج گويد : به حضرت كاظم عليه السلام عرض كردم : بفرمائيد كه اگر من نيازمند يك طبيب نصرانى شدم ميتوانم بر او سلام كنم و در حقش دعا كنم؟ فرمود: آرى دعاى تو به او سودى نبخشد.
اصول كافى-ترجمه مصطفوى، جلد 4 صفحه 466
ابو بصير گويد : از حضرت صادق عليه السلام پرسيدند : از اينكه (اگر) مردى نيازى به گبر يا يهودى يا نصرانى داشت، يا اينكه يكى از آنها براى او كار ميكند يا دهقان و از بزرگان سرزمين اوست، و اين مرد در حاجت مهمى به او نامه می نويسد آيا در آغاز نامه نام آن مرد كافر را بنويسد، و در نامه سلام به او بنويسد؟ و البته اين كار را هم فقط به خاطر گذشتن كارش ميكند؟ فرمود: اما اينكه نام او را در آغاز نامه بنويسى پس نكن (اجازه نمي دهم) ولى در نامه ات سلام براى او بنويس زيرا رسول خدا (ص) نيز بسا كه براى كسرى (پادشاه ايران) و قيصر (سلطان روم) نامه می نوشت.
اصول كافى-ترجمه مصطفوى، جلد 4 صفحه 468
أبوالصّباح گويد: از امام باقر عليه السلام در باره فرموده خداوند : فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُواْ عَلىَ أَنفُسِكُمْ (و هنگامى كه داخل خانه ها گشتيد بر خويشتن سلام نمائيد- نور ؛ 61) پرسيدم ، فرمود : منظور اين است كه وقتى كسى وارد منزل خويشتن شود و سلام كند، (پاسخ) آن سلام را بر خود او برگردانند و اين سلام بر نفس خودتان مس باشد.
معاني الأخبار-ترجمه محمدى، جلد 1 صفحه 365
عبد الرّحمن بن أبى عبد اللَّه گويد: امام صادق عليه السّلام در باره تفسير فرموده خداوند: لَا تَدْخُلُواْ بُيُوتًا غَيرَْ بُيُوتِكُمْ حَتىَ تَسْتَأْنِسُواْ وَ تُسَلِّمُواْ عَلىَ أَهْلِهَا (مبادا جز به خانه هاى خودتان بدون اجازه داخل خانه هائى شويد كه با صاحبش اُنس نداريد، تا اجازه بگيريد و چون رخصت يافتيد داخل شويد بر اهل آن خانه ها سلام كنيد- نور ؛ 27) فرمود: منظور كندن كفش، و سلام كردن است.
معاني الأخبار-ترجمه محمدى، جلد 1 صفحه 366
عبد اللَّه هاشمى گويد : از حضرت صادق عليه السّلام در باره معنى سلام در نماز، پرسيدم فرمود : سلام نشانه امنيّت، و حلال گرديدن آنچه كه در حال نماز حرام بود، می باشد، عرض كردم : فدايت شوم اين چگونه است ؟ فرمود : مردم در گذشته عادتشان بر اين بود كه اگر تازه واردى بر ايشان سلام می داد خود را از گزند او آسوده می دانستند، و چون ايشان پاسخ سلام وى را می دادند، او نيز از زيان ايشان خود را آسوده می دانست، اگر سلام نمی كرد از او ايمن نبودند، و اگر ايشان نيز پاسخ سلام كننده را نمی دادند، او امنيّت نداشت، و اين خوئى بود درعرب، پس سلام دادن نشانه بيرون آمدن از حال نماز و حلال گشتن سخن و ايمنى از انجام عملى است كه نماز را باطل كند، و سلام نامى از أسماء خداى عزّوجلّ است و آن از نمازگزار بر دو فرشته خدا كه موكّل اويند است.
معاني الأخبار-ترجمه محمدى، جلد 1 صفحه 388
أبى ظبيان از ابن عبّاس نقل كرده كه گفت: مقصود از دارالسّلام بهشت است، و اهل آن از هر جهت سالم هستند، يعنى از تمامى آسيبها، ناخوشيها، بيماريها، و رنجها به دور و سلامت هستند، از ضعف پيرى و مرگ و دگرگونى احوال كه به زيان ايشان باشد، آسوده اند، و آنان بزرگوارانى هستند كه هرگز به خوارى دچار نگردند، بی نيازانى كه هرگز تهيدست و نيازمند نگردند، و خوشبختانى هستند كه به نكبت و بدبختى دچار نمی شوند، و مسرورانى كه به اندوه و غمّ مبتلا نگردند، و ايشان زندگانى هستند كه هرگز مرگ به سراغشان نرود، و در كاخهايى از درّ و مرجان كه درهايش به جاده هاى عرش گشوده می گردد مأواى دارند، در حالى كه فرشتگان براى (تهنيت) آنان از هر در وارد شوند و (گويند) سلام و تحيّت بر شما باد كه (در اطاعت خدا) بردبارى پيشه نموديد و سرانجام خوب منزلگاهى يافتيد- رعد 13: 23) علاء بن عبد الكريم گويد: شنيدم امام باقر عليه السّلام در تفسير قول خداى عزّ و جلّ وَ اللَّهُ يَدْعُوا إِلى دارِ السَّلامِ (و پروردگار است كه (مردم را) به سوى سراى صلح دعوت می كند- يونس 25) فرمود: «سلام» خداوند است و سرايش را كه براى اولياء خويش آفريده بهشت می باشد.
معاني الأخبار-ترجمه محمدى، جلد صفحه 389
امام صادق عليه السلام فرمود: از تواضع است كه در نشستن به پائين مجلس راضى باشى و به هر كه برخورى سلام كنى و مجادله را ترك كنى، اگر چه حق با تو باشد، و دوست نداشته باشى كه ترا به تقوى بستايند.
اصول كافى-ترجمه مصطفوى، جلد 3 صفحه 186
اميرالمؤمنين صلوات اللَّه عليه فرمود : با ارحام خود بپيونديد اگر چه با سلام كردن باشد، كه خداى تبارك و تعالى فرمايد : وَ اتَّقُواْ اللَّهَ الَّذِى تَسَاءَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كاَنَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا ، از خدائى كه به نام وى درخواست كنيد و نيز از بريدن خويشاونديها پروا كنيد كه خدا مراقب شماست، سوره نساء آیه 1»
اصول كافى-ترجمه مصطفوى، جلد 3 صفحه 226
امام صادق عليه السّلام فرمود: برخى از حقوق مسلمان بر برادرش اينست كه چون او را ديد سلامش كند و چون بيمار شود عيادتش نمايد و چون غائب شود خير خواهيش كند و چون عطسه كند دعايش كند (يرحمك اللَّه گويد) و چون بميرد تشييعش كند.
اصول كافى-ترجمه مصطفوى، جلد 3 صفحه 248
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول