چرا لعن می کنیم؟؟؟!!!!

[mostafahem]

همه می دانیم خداوند در قرآن اشخاص و یا گروه های را از جانب خویش مورد لعنت قرار داده است.مثلا شیطان بواسطه سجده نکردن در برابر حضرت

آدم(ع) مورد لعن خداوند قرار گرفت و یا کسانیکه فرستاده خدا را آزار دهند موردغضب و لعن خداوند قرار گرفته اند. خداوند در قرآن لعن را که به عنوان

تنبیه برای کسانیکه نافرمانیش می کنند قرار داده مختص به خود نکرده است بلکه اصناف دیگری از خلایق را هم در آن شریک کرده است.

[mostafahem]

كَيْفَ يَهْدِى اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانهِمْ وَ شَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَ اللَّهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(86آل عمران)

أُوْلَئكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلَئكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ(87آل عمران)

چگونه خداوند، قومى را كه بعد از ايمانشان كافر شدند، هدايت مى‏كند؟ با آنكه شهادت دادند كه اين رسول، بر حق است و برايشان دلايل روشن آمد، و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمى‏كند. (86)آنان، سزايشان اين است كه لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همگى برايشان است. (87)

در این آیات خداوند جزای کسانی را که بعد از مشاهده دلایل و براهین قطعی و شهادت دادن به حق بودن رسول کافر می شوند را لعنت خود ، ملائکه و مردم قرار داده است.

[mostafahem]

نکته اول:بر طبق آیات ذکر شده قطعا عده ای از مردم هستند که لعنت می فرستند زیرا اگر این چنین نباشد آیه هیچ مصداقی ندارد و خداوند نعوذ بالله وعده ناحق داده اند.

نکته دوم:لعنت مردم که شریک با لعنت خدا و ملائکه قرار داده شده چیز مذمومی نیست و بلکه ممدوح است.و در آیه 88 این لعن باعث اضافه شدن عذاب برای این کافران می شود.

نکته سوم:اگر اگر لعن انسان ها بی ارزش بود خداوند آنرا در ردیف لعن خود و ملائکه قرار نمی دادند.

[حسین]

با تشکر.

در مورد نکته اول باید اشکال کنم که: البته میدونیم که عوالم دیگه ای هم وجود داره و در اونها هم موجوداتی وجود دارند که کارشان فقط لعن بر ملعونین (مورد نظر) است. که این لعنت

کنندگان میتونند مصداق این آیه باشند. که البته منافاتی با لعن انسانها بر ملعونین نیز ندارد. ولی من این نتیجه رو میگیرم که حتی بدون لعن انسانها هم این آیه بی مصداق نمیماند.

نمیدونم درسته یا غلط. یا اصلا وارد کردن این اشکال مهم بود یا نه!

[ABASS]

(بقره/۱۵۹)
ان الذین یکتمون ما انزلنا من البیانت والهدی من بعده ما بیناه للناس فی الکتاب اولئک یلعنهم الله و یلعنهم اللاعنونکسانى که دلایل روشن، و وسیله هدایتى را که نازل کرده‏ایم، بعد از آنکه در کتاب براى مردم بیان نمودیم، کتمان کنند، خدا آنها را لعنت مى‏کند;
و همه لعن‏کنندگان نیز، آنها را لعن مى‏کنند;
اولا اینجا علاوه بر خدا ، به همه لعن کنندگان نیز این اذن داده شده و در اینجا مورد تاکید قرار گرفته است که غیر از خدا نیز اجازه لعن دارند .
ثانیا فعل یلعن مضارع است یعنی تا ابد جاری است . یعنی خداوند و نیز لعنت فرستندگان ، همیشه آن افراد مذکور در آیه را لعن می کنند و قطع شدنی نیست . تاقیامت …
اما توضیح آیه اینکه یک گروه از کسانی که مستحق لعن خداوند و همه لعنت کنندگان هستند ، کسانی هستند که حقایق کتاب و بیان (شرح و توضیح کتاب) را کتمان (پوشیده) کرده و جلوی نشر آن را گرفتند .

[mostafahem]

كَيْفَ يَهْدِى اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانهِمْ وَ شَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَ اللَّهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(86آل عمران)

أُوْلَئكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلَئكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ(87آل عمران)

چگونه خداوند، قومى را كه بعد از ايمانشان كافر شدند، هدايت مى‏كند؟ با آنكه شهادت دادند كه اين رسول، بر حق است و برايشان دلايل روشن آمد، و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمى‏كند. (86)آنان، سزايشان اين است كه لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همگى برايشان است. (87)

.

(بقره/۱۵۹)
ان الذین یکتمون ما انزلنا من البیانت والهدی من بعده ما بیناه للناس فی الکتاب اولئک یلعنهم الله و یلعنهم اللاعنونکسانى که دلایل روشن، و وسیله هدایتى را که نازل کرده‏ایم، بعد از آنکه در کتاب براى مردم بیان نمودیم، کتمان کنند، خدا آنها را لعنت مى‏کند;
و همه لعن‏کنندگان نیز، آنها را لعن مى‏کنند;
.

پس با توجه به این دو آیه اولا دو گروه توسط خداوند در قرآن لعن شده اند

(گروه اول کسانی هستند که بعد از مشاهده بینات و هدایت، با آنکه به حق شهادت دادند کافر شدند

گروه دوم کسانی هستند آنچه توسط پروردگار در کتاب برای من بیان شده از نشانه های هدایت را پنهان می کنند.)

دوما اینکه لعن فرستادن بر این دو گروه مختص خداوند قرار نگرفته است بلکه انسان ها هم جواز لعن فرستادن بر این دو گروه را دارند

[mostafahem]

لُعِنَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ بَني‏ إِسْرائيلَ عَلى‏ لِسانِ داوُدَ وَ عيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ (آیه78 سوره مائده)

ترجمه:از ميان فرزندان اسرائيل، آنان كه كفر ورزيدند، به زبان داوود و عيسى بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند. اين [كيفر] به خاطر آن بود كه عصيان ورزيده و [از فرمان خدا] تجاوز مى‏كردند

از جمله انسان هایی در قرآن بر لسانشان لعن جاری شده است حضرت داوود(ع) و حضرت سلیمان(ع) می باشند.از آنجا که در قرآن سیره انبیاء برای انسان ها سرمشق قرار داده شده است بنابراین

وقتی عده ای توسط انبیاء که فرستادگان خداوند هستند مستحق لعن به حساب می آیند،آیا توسط پیروان این انبیاء مورد لعنت نباید قرار گیرند؟!!!!!

[حسین]

جواب سؤال من رو که ندادید هیچ، ظاهراً انقدر بی اهمیت بود شبهه اش که اصلاً کسی توجهی هم بهش نکرده. درسته؟!

[حامد]

جواب سؤال من رو که ندادید هیچ، ظاهراً انقدر بی اهمیت بود شبهه اش که اصلاً کسی توجهی هم بهش نکرده. درسته؟!

لطفا دوباره سئوال خودتون تکرار کنید

[ABASS]

با تشکر.

در مورد نکته اول باید اشکال کنم که: البته میدونیم که عوالم دیگه ای هم وجود داره و در اونها هم موجوداتی وجود دارند که کارشان فقط لعن بر ملعونین (مورد نظر) است. که این لعنت

کنندگان میتونند مصداق این آیه باشند. که البته منافاتی با لعن انسانها بر ملعونین نیز ندارد. ولی من این نتیجه رو میگیرم که حتی بدون لعن انسانها هم این آیه بی مصداق نمیماند.

نمیدونم درسته یا غلط. یا اصلا وارد کردن این اشکال مهم بود یا نه!

حسین جان با دقت بیشتر در خود آیه میبینیم که مصداق بیان شده(ناس =مردم) پس برای مصداق پیدا کردن را ه دوری نرو .........