امامت انتصاب یا انتخاب!!!!

[ذاکری]

در پاسخ به این موضوع نگاه کنید اولا اینکه مردم از کجا می دانند چه کسی باعث صلاح آنان خواهد بود و در حالی که از درون او خبر ندارند گاه ممکن است که گمان کنند که مصلح است وآخر مفسد معلوم شود و به این علت مردم نمی توانند برای خود امامی تعیین کنند دوما حضرت موسی (ع) کلیم خدا با کمال عقل و علم و نزول وحی بر او از بزرگان قوم خود و بزرگان لشکر خود 70 کس را انتخاب کرد و با خود به کوه طور برد که همه را مومن و مخلص و معتقد می دانست و آخر معلوم و ظاهر شد که اینان منافق بودند چنانچه خداوند حال اینان را بیان فرمود که : واختار موسی قومه سبعین رجلا لمیقاتنا (اعراف 155)یعنی : و موسی 70 مرد از قوم خود برای وعده گاه انتخاب کرد
تا این که میفرماید : لن نومن لک حتی نری الله جهره فاخذتکم الصاعقه و انتم تنظرون (بقره 55 ) یعنی ایمان نیاریم به تو تا ببینیم خداوند را آشکارا پس بگرفت شما را صاعقه در حالی که می نگریستید
پس هر گاه برگزیده ی خدا کسی را انتخاب کند به گمان این که اصلح امت است و افسد ظاهر شود پس چه اعتماد بایدکرد به مختار و برگزیده ی عوام ناس که خبر از درون مردم ندارد و مهاجران و انصار که بر سرائر و راز های مردم اطلاع ندارند
پس باید امام از جانب کسی منصوب شود که عالم به درون و خفیات امور است

[ahmadreza]

از جمله اموری که خداوند در قرآن دستورش را فقط به خود و رسولش محدود کرده انتخاب جانشن خداوند در روی زمین می باشد.

وَ إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَئكَةِ إِنىّ‏ِ جَاعِلٌ فىِ الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَ تجَعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَ يَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَ نحَنُ نُسَبِّحُ بحِمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنىّ‏ِ أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ(30بقره) و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من در زمين جانشينى خواهم گماشت»، [فرشتگان‏] گفتند: «آيا در آن كسى را مى‏گمارى كه در آن فساد انگيزد، و خونها بريزد؟ و حال آنكه ما با ستايش تو، [تو را] تنزيه مى‏كنيم و به تقديست مى‏پردازيم.» فرمود: «من چيزى مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد.

در آیه که ذکر شده خداوند قرار دهنده خلیفه(جانشین)بر روی زمین است.در این آیه صفت جاعل(قرار دهنده) به خداوند نسبت داده شده یعنی از صفات خداوند جعل خلیفه بر روی زمین می باشد.از دیگر نکات این آیه اختیار نداشتن ملائکه در تعیین خلیفه می باشد زیرا خداوند بعد از اعتراض آنها می فرمایند من چیزی می دانم که شما نمی دانید.و این علم تنها در نزد خدا است.

منیک سوال داشتم که اگر اینجا خلیفه منظور پیامبران و امامان هستند چطور ملائکه می گویند آنها در زمین فساد می کنندپس دراین آیه ممکن است منظور همه ی انسانها باشند چون احتمال فساد در آنها است؟؟؟

[mostafahem]

منیک سوال داشتم که اگر اینجا خلیفه منظور پیامبران و امامان هستند چطور ملائکه می گویند آنها در زمین فساد می کنندپس دراین آیه ممکن است منظور همه ی انسانها باشند چون احتمال فساد در آنها است؟؟؟

با تشکر فراوان از سوال بسیار زیبای آقا احمد رضا باید بگم که اتفاقا در این آیه احتمال فساد و خونریزی از خلیفه ای که خدا تعیین کرده برداشته شده است

به ظاهر آیه یک بار دیگه دقت کنیم خداوند بعد از قول ملائکه آنها را متهم به نداشتن علم می کند یعنی ملائکه حرفی زدند که از روی علم نبوده است و حرف اشتباهی

بوده و یا بهتر بگیم پیش بینی یا احتمالی را که ملائکه در آیه برای خدا مطرح کردند را خداوند با متهم کردن ملائکه به نداشتن علم رد نموده است.

این مطلب در آیات بعدی بهتر آشکار شده است.

[ahmadreza]

با تشکر فراوان از سوال بسیار زیبای آقا احمد رضا باید بگم که اتفاقا در این آیه احتمال فساد و خونریزی از خلیفه ای که خدا تعیین کرده برداشته شده است

به ظاهر آیه یک بار دیگه دقت کنیم خداوند بعد از قول ملائکه آنها را متهم به نداشتن علم می کند یعنی ملائکه حرفی زدند که از روی علم نبوده است و حرف اشتباهی

بوده و یا بهتر بگیم پیش بینی یا احتمالی را که ملائکه در آیه برای خدا مطرح کردند را خداوند با متهم کردن ملائکه به نداشتن علم رد نموده است.

این مطلب در آیات بعدی بهتر آشکار شده است.

در این آیه درسته ملائکه متهم به نداشتن علم شدند اما خداوند به آنها نگفته که شما دروغ میگویید یا اشتباه فکر می کنید فقط فرموده من چیزی را می دانم که شما نمیدانید.

[mostafahem]

آقا احمد رضا بر فرض هم که حرف شما درست باشه و حرف ملائکه گمان فساد در خلیفه باشد خداوند به صراحت در انتهای آیه گمان آنها را رد کرده

اما یک سوال مهم از شما خداوند در این آیه در چه چیزی ملائکه را متهم به نداشتن علم می کند (یعنی ملائکه در چه چیزی علم نداشتن که خداوند به آنها خطاب می کند من
چیزی می دانم که شما نمی دانید)؟!!!!

[حامد]

آقا مگه ملائکه معصوم نیستند؟؟؟
پس چرا اعتراض کردند؟؟

[حامد]

قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلىَ‏ نِعَاجِهِ وَ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الخُْلَطَاءِ لَيَبْغِى بَعْضُهُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ قَلِيلٌ مَّا هُمْ وَ ظَنَّ دَاوُدُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ رَاكِعًا وَ أَنَابَ (24)

فَغَفَرْنَا لَهُ ذَالِكَ وَ إِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى‏ وَ حُسْنَ مََابٍ(25)

[داوود] گفت: «قطعاً او در مطالبه ميش تو [اضافه‏] بر ميش‏هاى خودش، بر تو ستم كرده، و در حقيقت بسيارى از شريكان به همديگر ستم روا مى‏دارند، به استثناى كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، و اينها بس اندكند، و داوود دانست كه ما او را آزمايش كرده‏ايم. پس، از پروردگارش آمرزش خواست و به رو درافتاد و توبه كرد. (24)

و بر او اين [ماجرا] را بخشوديم و در حقيقت براى او پيش ما تقرّب و فرجامى خوش خواهد بود. (25)

من از آقا حامد سوال دارم کجای این آیات آمده که حکمی که حضرت داود(ع) کرده اشتباه بوده.اولا در آیات قبل حضرت داود(ع) بسیار توبه کار معرفی شده.آیا در این آیات

توبه حضرت داود به خاطر خطا بوده؟ در ضمن خداوند در این آیه می فرمایند که ما حضرت داود را به این قضاوت آزمودیم و در آیه 26 رسما منصب خلیفه بودن خداوند در قضاوت

به حضرت داود اعطا می گردد حال اگر حضرت داود در این امتحان خداوند قبول نشدند و به حق حکم نکردن فعل خداوند عبث نیست که ایشان را بعد از امتحان مردود خلیفه

خود در حکمرانی بین خلقش انتخاب کنند.

یا اینکه کلا داستان چیز دیگری بوده که امام رضا(ع) در جواب مامون(ل) که همین شبه را مطرح کردن توضیح دادن!!!!!!

اگر حکمش اشتباه نبوده پس چرا به سجده افتاده و از گناه خود توبه کرده است ؟؟؟
و خداوند می فرماید که تو به او را پذیرفتیم
یعنی قرآن نیز گناه او را قبول کرده است و الا پذیرفتن توبه بی معنا بود ؟؟

[mostafahem]

اگر حکمش اشتباه نبوده پس چرا به سجده افتاده و از گناه خود توبه کرده است ؟؟؟
و خداوند می فرماید که تو به او را پذیرفتیم
یعنی قرآن نیز گناه او را قبول کرده است و الا پذیرفتن توبه بی معنا بود ؟؟

بر برفرض هم اگر حرف شما رو قبول کنیم که حضرت داود گناه(به معنای نداشتن عصمت) کرده که نکرده است(اثبات می کنیم) اگر دقت می کردید در ترتیب آیات

این داستان در قرآن متوجه می شدید که خداوند بعد از این واقعه حضرت داود را به خلافت برگزیدند، تا قبل از این واقعه در آیات صحبتی از مقام خلافت برای حضرت داود نبوده

تازه دقت کنید در آیه آخر وظیفه خلیفه به حق حکم کردن معرفی شده یعنی کسیکه به مقام خلافت رسید می بایست فقط به حق حکم کند و این باید همراه عصمت باشد.

[mostafahem]

امام رضا(ع) می فرمایند:ِ

أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي آدَمَ ع وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏(سوره طه آیه 121) فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ آدَمَ حُجَّةً فِي أَرْضِهِ وَ خَلِيفَةً فِي بِلَادِهِ لَمْ يَخْلُقْهُ لِلْجَنَّةِ وَ كَانَتِ الْمَعْصِيَةُ

مِنْ آدَمَ فِي الْجَنَّةِ لَا فِي الْأَرْضِ لِتَتِمَّ مَقَادِيرُ أَمْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَمَّا أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ وَ جُعِلَ حُجَّةً وَ خَلِيفَةً عُصِمَ بِقَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ- إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى

الْعالَمِين‏(آیه 33 آل عمران)

اما اينكه خدا فرموده آدم عصيان پروردگارش نمود و گمراه شد.(سوره طه آیه 121)

براستى خداى عز و جل آدم را حجت در زمين و خليفه بر بندگانش آفريد او را براى بهشت نيافريد نافرمانى آدم در بهشت بود نه در زمين براى آنكه مقدرات امر خداى عز و جل كامل گردد

و چون بزمين هبوط كرد و حجت و خليفه گرديد معصوم بود بدليل قول خداى عز و جل (آل عمران آيه) به راستى خدا برگزيد آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر همه جهانيان.

[mostafahem]

آقا مگه ملائکه معصوم نیستند؟؟؟
پس چرا اعتراض کردند؟؟

اعتراض دلیل بر رد عصمت نیست چرا که حضرت موسی(ع) به دلیل نداشتن علم به حضرت خضر(ع) اعتراض می کرد.یعنی حضرت موسی هم عصمت نداشتن؟