من چند تا سوال دارم:
1-طبق روایتی که تارک نماز در تورات و انجیل و زبور نیز لعن شده است,آیا میشه نتیجه گرفت که در اون ادیان نیز نماز وجود داشته(حالا شاید به گونه ای دیگر) یا خیر؟
2-اگر در اون ادیان نماز وجود داشته آیا شامل این حدیث میشوند(حدیثی که نباید بهشون کمک کرد چون حالا نماز نمیخونن؟)
3-اگر نماز نبوده حالا هم دین اسلام قبول ندارن بازم اونا نماز نمیخونن آیا میشه بهشون کمک کرد یا حتی جرعه ای آب بهشون داد؟
4-در مورد اهل عامه چطور (اونهایی که نماز میخونن با اونهایی که نماز نمیخونن آیا تفاوتی دارند؟)(اگه تفاوتی ندارن (چرا؟)و چگونه باید باهاشون رفتار کرد و اگر تفاوت دارن باید با هاشون چگونه رفتار کرد؟)
5-در حالتی که طرف شیعه هست ولی نماز نمیخونه یا اهمیت نمیده(مانند دوست و فامیل و مستحق و.....)چگونه باید با اونها رفتار کرد؟
6-آیا این کمک در روایات جهت خاصی رو مد نظر دارد(مثلا اگر این کمک او را بیشتر به سمت بی نمازی سوق میدهد و یا ....)یا منظور حضرت به طور عام و از هر جهت انسان تارک نماز را در بر میگیرد؟
و یک سوال مهم دیگر:
7-آیا اینجا منظور حضرت خود خواندن نماز می باشد یا اصل نماز که ولایت امیرالمومنین میباشد مد نظر حضرت می باشد؟
علی زیباترین نام جهان است علی ذکر لب صاحب زمان است
به کوری دو چشم اهل انکار فقط حیدر امیرالمومنین است