من چند تا سوال دارم:

1-طبق روایتی که تارک نماز در تورات و انجیل و زبور نیز لعن شده است,آیا میشه نتیجه گرفت که در اون ادیان نیز نماز وجود داشته(حالا شاید به گونه ای دیگر) یا خیر؟

2-اگر در اون ادیان نماز وجود داشته آیا شامل این حدیث میشوند(حدیثی که نباید بهشون کمک کرد چون حالا نماز نمیخونن؟)

3-اگر نماز نبوده حالا هم دین اسلام قبول ندارن بازم اونا نماز نمیخونن آیا میشه بهشون کمک کرد یا حتی جرعه ای آب بهشون داد؟

4-در مورد اهل عامه چطور (اونهایی که نماز میخونن با اونهایی که نماز نمیخونن آیا تفاوتی دارند؟)(اگه تفاوتی ندارن (چرا؟)و چگونه باید باهاشون رفتار کرد و اگر تفاوت دارن باید با هاشون چگونه رفتار کرد؟)

5-در حالتی که طرف شیعه هست ولی نماز نمیخونه یا اهمیت نمیده(مانند دوست و فامیل و مستحق و.....)چگونه باید با اونها رفتار کرد؟

6-آیا این کمک در روایات جهت خاصی رو مد نظر دارد(مثلا اگر این کمک او را بیشتر به سمت بی نمازی سوق میدهد و یا ....)یا منظور حضرت به طور عام و از هر جهت انسان تارک نماز را در بر میگیرد؟

و یک سوال مهم دیگر:

7-آیا اینجا منظور حضرت خود خواندن نماز می باشد یا اصل نماز که ولایت امیرالمومنین میباشد مد نظر حضرت می باشد؟