سلام.اگر کسی حدیثی راجع به دشمنان اها بیت میدونه،بذاره
سلام.اگر کسی حدیثی راجع به دشمنان اها بیت میدونه،بذاره
آقا ببخش بس که سرم گرم زندگیست,کمتر دلم برای شما تنگ میشود...
اگر راجع به لعنت کردن هم هست،بگید
آقا ببخش بس که سرم گرم زندگیست,کمتر دلم برای شما تنگ میشود...
روایت است که علی علیه السلام در قنوت نماز صبح معاویه و عَمْروعاص و ابوموسی و ابواَعْوَر و یاران آنها را لعن کرد. ( بحارالانوار، چاپ کمپانی، 8 / 566.)
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر که از لعن کردن کسی که خدایش لعن کرده خودداری و احساس گناه کند لعنت خدا بر او باد. ( الاثنا عشریة، شیخ حرّ عاملی / فصل 9، ص 195.)
ابوحمزه ثُمالی گوید: امام سجاد علیه السلام فرمود: هر که جِبت و طاغوت را یک بار لعنت کند خداوند هفتاد هزار هزار حسنه برای او بنویسد، و هفتاد هزار هزار گناه را از پرونده عملش پاک سازد، و هفتاد هزار هزار درجه او را بالا برد. و هر که در شب نیز یک بار آندو را لعنت کند همین اندازه ثواب برای او نوشته گردد. امام سجاد علیه السلام از دنیا رفت، من نزد امام باقر علیه السلام رفتم و گفتم: ای مولای من، حدیثی از پدر شما شنیدهام، فرمود: ای ثمالی آن را بازگو... ( شفاءالصدور فی شرح زیارة العاشور / 371.)
خب شد گفتم اینارو..........!
آقا ببخش بس که سرم گرم زندگیست,کمتر دلم برای شما تنگ میشود...
امام صادق(ع) می فرمایند:
سوگند به آنکه محمد(ص) را به حق برانگیخت،اگر در قلب جبرئیل و میکائیل ذره ای حب آن دو{ابوبکر و عمر(ل)}باشد، خدا آن دو فرشته را به رو در آتش می اندازد.(تفسیر برهان)
و نیز امام صادق(ع) می فرمایند:
سزاوار است بر خدا کسی را که در قلبش به اندازه دانه خردلی حب نسبت به آن دو باشد داخل بهشت نکند.(بحارالانوار)
یک روایت بسیار بسیار زیبا
اميرالمؤمنين(عليه*السلام) فرمود: والله اگر اين امت روي خاك بايستند با پاي برهنه در حالي كه بر سر خود خاكستر ريخته باشند و گريه و زاري كنند و بر كساني كه آن*ها را گمراه كرد*ه*اند و راه خدا را بسته*اند و مردم را به سوي جهنم خوانده*اند؛ لعنت كنند باز اين امت در لعن و بيزاري كم كاري كرده*اند. (بحار الانوار ج30 ص 126)
و یک روایت بسیار بسیار بسیار بسیار ....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! مهم
امام صـادق عـليـه السـلام فرمودند كه رسول خدا (ص ) فرموده است : هـرگـاه پـس از مـن اهـل ريـب و بـدعـت را ديديد بيزارى خود را از آنها آشكار كنيد، و بسيار بـه آنـهـا دشـنـام دهـيـد، و دربـاره آنـها بـد گـوئيـد، و آنـهـا را بـا بـرهـان و دليـل
خـفـه كـنـيـد كه نتوانند در دل مردم القاء شبهه كنند و نتوانند بفساد در اسلام طمع كـنـنـد، و در نـتـيـجـه مـردم از آنـهـا دورى كـنند و بدعتهاى آنها را ياد نگيرند، و خداوند در بـرابـر ايـن كـار بـراى شما حسنات و درجات بنويسد و درجات شما را
در آخرت بالا برد. (اصول كافى جلد 4 صفحه :83 روایت 4)