شیخ عبد الرؤف مناوی، در کتاب فیض القدیر گوید با اشاره به روایت «فاطمة بضعة منی) می*گوید: «سهیلی بر اساس این روایت استدلال کرده است همانا هرکس فاطمه را سب کند کافر است؛ چون رسول خدا به او غضب می*کند و این که او افضل از شیخین است».(فیض القدیر4: 551 (إستدلّ به سهیلی علی ان من سبّها کفر لانه یغضبه و أنها أفضل من الشیخین) به این عبارت به دور از تعصب و با روح آزاداندیشی و بینش عالمانه دقت شود.

دشنام*گویی و فحاشی ابوبکر به گونه*ای بود که علمای اهل سنت در کتاب*های معتبر خود نقل کرده*اند که او از دشنام*گوئی و فحش دادن پروا نداشت1. برای نمونه ابوبکر جوهری در کتاب سقیفه گوید: پس آنکه ابوبکر خطبه*ی فاطمه (سلام الله علیها) را شنید؛ سخنان فاطمه (سلام الله علیها) بر او سنگین تمام شد؛2 بالای منبر رفت و گفت: «ای مردم این چه سست عنصری در برابر هر سخن است؟ این آروزها در زمان رسول خدا کجا بود؟ هر که شنیده بگوید و هرکه دیده دهان باز کند. آنکه سخن گفت روباه ماده*ای بود که شاهدش دمش بود که باعث و بانی هر فتنه است؛ او کسی است که می*خواهد جنگ از سر گیرد و او می*گوید این زخم کهنه را پس از آن بسته شده، تازه کنید (دوباره آشوب به راه اندازید)، و از ضعیفان یاری طلبیده و از زنان کمک می*جوید؛مانند امّ طحال3 که خویشانش روسپی*گری را برای او خوش می*داشتند»4. به شدت اهانت ابوبکر به فاطمه*ی زهرا، دختر پیامبر، و علی بن ابی*طالب، که پیامبر او را به برادری برگزید، توجه شود.

ثوبان غلام رسول الله صلی الله علیه وآله از آن حضرت نقل می*کند که فرمود: «همانا تنها از پیشوایان گمراه کننده بر امتم هراسانم و چون شمشیر در میان امت من حاکم شود تا قیامت برگرفته نخواهد شد. قیامت در حالی بر پا می‏شود که گروهی از امت من به مشرکان می‏پیوندند تا آنجا که جماعتی از ایشان بتان را پرستش می‏کنند»5.

در این مطالب کتاب*های معتبر بزرگان اهل سنت مستند قرارگرفته است و مطالب بیدارکننده در اختیار خواننده*ی محترم گذاشته شده تا بتواند در هر مطلب با عقلانیت و آزاداندیشی سره را از ناسره تشخیص و راه درست را دریابد.

پی نوشت:

1.تاریخ الخلفاء 1: 54-95؛ خصائص الکبری2: 86؛ صواعق المحرقة: 43؛

2.چون آن حضرت بااستدلال عقلانی ووحیانی از کتاب سنت بطلان خلافت ابوبکر و تجاهل جهالت وی را در آن خطبه آشکار ساخت وحجت را بر همگان در طول تاریخ تمام کرد

3.ام طحال زنی بد کاره در زمان جاهلیت بود که پرچم بدکارگی بر فراز خانه اش نصب نموده بود این است ضرب المثل شده شرح نهج اللبلاعة ابن ابی الحدید 16: 215

4.شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید16: 214-و215: قال أبو بکر و حدثنی محمد بن زکریا قال حدثنا جعفر بن محمد بن عمارة بالإسناد الأول قال فلما سمع أبو بکر خطبتها شق علیه مقالتها فصعد المنبر و قال: أیها الناس ما هذه الرعة إلی کل قالة أین کانت هذه الأمانی فی عهد رسول الله ص‏ألا من سمع فلیقل و من شهد فلیتکلم إنما هو ثعالة شهیده ذنبه مرب لکل فتنة هو الذی یقول کروها جذعة بعد ما هرمت یستعینون بالضعفة و یستنصرون بالنساء کأم طحال أحب أهلها إلیها البغی.

5.مسند احمد5: 278؛ ومصابیح السنة بغوی2:136

به نقل از :

http://zibaziba1.mihanblog.com