مولف :
كتاب امالى از جلسه‏هاى متعددى كه شيخ صدوق هفته‏اى دو روز در روزهاى سه شنبه و جمعه از 18 رجب سال 367 هجرى تا روز 11 شعبان سال 368 هجرى در مشهد مقدس املاء فرموده و شاگردان ايشان نوشته‏اند تشكيل شده است.


فن امالى نويسى‏
در اواخر قرن سوم هجرى شيوه‏اى در ميان دانشمندان اسلامى ظهور كرد كه آن را فن امالى ناميدند.امالى جمع املا است و آن اينگونه است كه يكى از اساتيد و دانشمندان بزرگ در انجمنى، مطالبى را ايراد مى‏كرد و ديگران سخنان او را نوشته و جمع‏آورى مى‏كردند تا به صورت كتابى مى‏شد و آن را امالى مى‏خواندند.
از فقهاى بزرگ شيعه آثار گران بهايى به اين شكل به يادگار مانده كه امالى شيخ صدوق از آن جمله است و اثرى بس نفيس و ارزشمند مى‏باشد.

موضوع كتاب امالى‏
موضوعات مختلفى در اين كتاب مورد بحث واقع شده كه اكثر آنها جنبه اخلاقى و تاريخى و نقل فضائل خاندان پيامبر اسلام صلى اللّه عليه و آله و سلم را دارند.
اخبار اخلاقى نقل شده توسط غير شيعيان با ملاحظه متن آن، به حكم عقل سليم تأييد مى‏شود و اخبار فضائل خاندان پيامبر عليهم‏السلام از زبان مخالفان، مقرون به قرينه قطعيه است زيرا روات آنها دليلى براى جعل حديث نداشته‏اند لذا شيخ در اين دو موضوع، اخبار بسيارى از راويان مخالف مذهب نقل كرده است.
ثواب روزه در ماه‏هاى ذى حجه و رجب و شعبان و رمضان و ارزش خواب و رؤياى مؤمن و مقتل امام حسين عليه‏السلام و مستحبات نماز و احكام و شرايع، از ديگر مباحثى است كه در اين كتاب مطرح شده است.