وهابيت مسلكي است كه در سال 1143 هجري قمري در شبه جزيره*ي عرب بوجود آمده است و در بسياري از اصول عقايد و احكام شرعي با مذاهب ديگر تفاوت دارد. پيروان اين مسلك را «وهابي» گويند.
وهابيها خود را مسلمانان حقيقي و ديگر مسلمانان را منحرف و مشرك مي*دانند، و به آنان به ديده*ي حقارت مي*نگرند. فرقه وهابيت از شيوه*ي زور و سنگدلي و قساوت در تحميل افكار غيرمنطقي خود بر مسلمانان، استفاده مي*كند. اين مسلك به خاطر نسبتش به «محمد بن عبدالوهاب تميمي» كه اولين*بار افكار و انديشه*هاي اين فرقه را ساخته و ترويج نموده «وهابيت» نامبرده مي*شود. محمدبن عبدالوهاب بعضي از عقايد خود را از ابن تيميه گرفته است، از آنجا كه وي تحت تأثير اين عقايد بوده وزارت مستعمرات انگليس سينه*ي او را براي پاشيدن بذر مكتب جديد مساعد و زمينه را آماده يافته و به همين جهت روي اين مرد سرمايه*گذاري كرده است. خلاصه*ي عقايد محمد بن عبدالوهاب عبارتست از:
1ـ تشبيه خداوند متعال به مخلوقاتش
2ـ توحيد عبادي و ربوبي
3ـ احترام نكردن پيامبر اكرم (ص)
4ـ تكفير مسلمانان