لذا انتخاب قبیح را مستحق عقاب می دانیم و انتخاب جسن را مستحق پاداش
ممکن است --خیلی دقت کنید ---برای کسی انتخاب مسیحیت حسن باشد و مستحق پاداش و برای شخص دیگر همان انتخاب قبیح باشد و مستحق عقاب[/quote]
اگه میشه در مورد این مطلب بیشتر توضیح بدید
لذا انتخاب قبیح را مستحق عقاب می دانیم و انتخاب جسن را مستحق پاداش
ممکن است --خیلی دقت کنید ---برای کسی انتخاب مسیحیت حسن باشد و مستحق پاداش و برای شخص دیگر همان انتخاب قبیح باشد و مستحق عقاب[/quote]
اگه میشه در مورد این مطلب بیشتر توضیح بدید
علی زیباترین نام جهان است علی ذکر لب صاحب زمان است
به کوری دو چشم اهل انکار فقط حیدر امیرالمومنین است
به طور مثال :
دروغ گفتن خوب است یا بد خودش به تنهایی نه خوب است نه بد --نمی توان برای ان ارزش گذاری کرد
اگر کسی شما را اسیر کرده باشد بگوید مکان اامام را بگو تا امام را ایذائ کند در اینجا دروغ و کذب خوب است یعنی حسن است
و راست گفتن بسیار زشت و قبیح است
بر همه عایشه های امروز لعنت
ایا لحظه های ما مسبوق به لحظات قبل از خودش هست یا نه ؟ ما موجودات زمانمند هستیم و اتفاقاتی که در زمان می افتن روی افکار و افعال ما تاثیر دارن که خوب خودتون هم اینو قبول دارین. پس زندگی من در یک لحظه خاص به زندگی من در زمان قبلی بستگی داره و در زمان بعدی هم تاثیر داره. ما محدودیم و از بین چیزای خیلی محدودی می تونیم انتخاب کنیم و فقط می تونیم نامحدود تخیل و ارزو کنیم . تو لحظه تحقق فعل هم همینطور ه همه ی این چیزا تاثیر دارننوشته اصلی توسط حامد
فرض کن من تعریف شما از سعادت رو قبول کردم اما این تعریف به اندازه خود لفظ سعادت مبهم و کلیهاین مطلب هم بحث سومی است که سعادت ما در گرو چیست ؟؟؟؟؟؟؟
تا سعادت را چه تعریف کنیم ؟؟؟؟؟ و چه بدانیم ؟؟
از نظر ما سعادت عمل به ان چیزی است که خداوند می فرماید
اگر این را قبول داشته باشیید پس این اصول را هم او مشخص می کند
اگر قبول نداشته باشیید که با ید سر این هم مباحثه کنیم
بالاخره نمردیم و یکی مارو تحویل گرفت چشم بیشتر میام اما احتمالا بیشتر دعوا شهچند وقته دیر به دیر سر می زنی
بیشتر اینجا ببینیمت
من که خیلی وقته تحویل گرفتمنوشته اصلی توسط zoha
کاری نمی شه کرد این دست نمک نداره
اما تمام چیزهایی که گفتی درست
ولی هیچ کدوم اختیار نفی نمی کنه
بر همه عایشه های امروز لعنت
من فکر میکنم که دوستان از موضوع مورد بحث خارج شده اند.اگر اجازه دهید من یکبار دیگه بحث رو اینطور مطرح کنم که خداوند وقتی که اراده کرد تا مخلوقات رو بیافرینه آیا علم به فرجام آنها نداشت؟خب ما معتقدیم که خداوند، عالم مطلق است و همه چیز را میداند.آیا برای اینکه فرجام یک مخلوق معلوم شود، خداوند نیاز دارد تا زمان آن مخلوق طی شود تا بفهمد مثلا بهشتی است یا جهنمی؟اصلا آیا زمان برای خداوند مطرح است(زمان نیز مخلوق خود خداوند است.)
آیا خداوند زمانی که تصمیم به خلقت گرفت ، آیا در همان موقع پایان کار را نمیدانست؟
خیلی بحث خوبیه! به نظر بنده، تا اینجا اثبات شد که انسان در هنگام تصمیمات خود اختیار داره و عوامل مختلفی* روی تصمیمش اثر میذارن مثل شرایط محیط، جهان بینی* و غیره. باید توجه داشت که تمامی این عوامل در حقیقت اطلاعات انسان هستند که از طریقه حواس تحصیل شده اند یا به صورت ذاتی حضور داشته اند(مثل درک انسان از اینکه هست و وجود دارد). حال نکته اینجاست که آیا انسان به علم خداوند در مورد فرجام کارش دسترسی* دارد؟ واضحه که پاسخ منفیه؛ بنابرین علم خداوند تاثیری در تصمیم گیری ما نمیذاره پس نمیتوان از نتایج کار*ها و عمل*های خود فرار کرد و این خود ما هستیم که با اختیار و بدون علم به آینده تصمیم میگیریم.
در مورد اینکه شرایط محیطی* چه قدر تاثیر داره، جای بحث هست ولی* به نظر میاد با وجود اینکه ممکنه پیدا کردن و پیمودن راه درست سخت بشه ولی* باز هم امکان رسیدن به سعادت وجود داره. شاید چون کار سخت تر شده، پاداش بیشتری هم نصیب فرد بشه.
لطفا بحث رو ادامه بدید. موفّق باشید.
شما خیلی عالی نتیجه گیری کردید اما برای ادامه بحث باید سئوال ها تکرار شوند
اما یک نکته ما به علم خدا علم داشته باشیم یا نباشیم تاثیری در سرنوشت ما ندارد
بر همه عایشه های امروز لعنت
من فکر کنم سوال عباس جواب داده نشد به نظرم باید مدام سوال ها تکرار شوند.اگر عوامل محیطی بر تصمیم گیری انسان موثر باشند پس عدالت برای هدایت شدن برای همه برقرار نیست!چون هرکسی در یک
شرایط خاصی از زندگی قرار داره
به نظرتون نبايد بحث عالم ذر رو مطرح کنيم؟