-
19- شناخت خدا
«إِنَّ اللّهَ تَعالى هُوَ الَّذى خَلَقَ الاَْجْسامَ وَ قَسَّمَ الاَْرْزاقَ لاَِنَّهُ لَیْسَ بِجِسْم وَلا حالّ فیجِسْم«لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىءٌ وَ هُوَالسَّمیعُ الْعَلیمُ».»: همانا خداوند متعال، کسى است که اجسام را آفریده و ارزاق را تقسیم فرموده، او جسم نیست و در جسمى هم حلول نکرده، «چیزى مثل او نیست و شنوا و داناست».
-
20- ائمّه(علیهم السلام) دست پرورده هاى پروردگار
«إِنَّ اللّه مَعَنا و لا فاقَةَ بِنا إِلى غَیْرِهِ وَ الْحَقَّ مَعَنا فَلَنْ یُوحِشَنا مَنْ قَعَدَ عَنّا وَ نَحْنُ صَنائِعُ رَبِّنا وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنائِعُنا»: خداوند با ماست، و به جز ذات پروردگار به چیزى نیاز نداریم، و حقّ با ماست. اگر کسانى با ما نباشند، هرگز در ما وحشتى ایجاد نمى شود، ما دست پرورده هاى پروردگارمان، و مردمان، دستپرورده هاى ما هستند.
-
بچه ها بقیشو شما کامل کنید!!!@@@###$$$%%%^^^&&&***)))(((___+++
-
قال الإمام المهدی - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - : الَّذی یَجِبُ عَلَیْكُمْ وَ لَكُمْ أنْ تَقُولُوا: إنّا قُدْوَةٌ وَ أئِمَّةٌ وَ خُلَفاءُ اللهِ فی أرْضِهِ، وَ اُمَناؤُهُ عَلی خَلْقِهِ، وَ حُجَجُهُ فی بِلادِهِ، نَعْرِفُ الْحَلالَ وَ الْحَرامَ، وَ نَعْرِفُ تَأْویلَ الْكِتابِ وَ فَصْلَ الْخِطابِ.
«تفسیر عیّاشی، ج 1، ص 16»
امام زمان - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - فرمود: بر شما واجب است و به سود شما خواهد بود كه معتقد باشید بر این كه ما اهل بیت رسالت، محور و اساس امور، پیشوایان هدایت و خلیفه خداوند متعال در زمین هستیم. همچنین ما امین خداوند بر بندگانش و حجّت او در جامعه می باشیم، حلال و حرام را می شناسیم، تأویل و تفسیر آیات قرآن را عارف و آشنا هستیم.
-
قال الإمام المهدی - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - : أنَا خاتَمُ الاَْوْصِیاءِ، بی یَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ أهْلی وَ شیعَتی.
«دعوات راوندی، ص 207، ح 563»
امام زمان - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - فرمود: من آخرین وصیّ پیغمبر خدا هستم به وسیله من بلاها و فتنه ها از آشنایان و شیعیانم دفع و برطرف خواهد شد.
-
قال الإمام المهدی - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - : أمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعُوا فیها إلی رُواةِ حَدیثِنا (أحادیثِنا)، فَإنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْكُمْ وَ أنَا حُجَّةُ اللهِ عَلَیْكُمْ.
«بحارالأنوار، ج 2، ص 90»
امام زمان - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - فرمود: جهت حلّ مشكلات در حوادث - امور سیاسی، عبادی، اقتصادی، نظامی، فرهنگی، اجتماعی و ... - به راویان حدیث و فقهاء مراجعه كنید كه آن ها در زمان غیبت خلیفه و حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوند بر آن ها می باشم.
-
قال الإمام المهدی - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - : الحَقُّ مَعَنا، فَلَنْ یُوحِشَنا مَنْ قَعَدَعَنّا، وَ نَحْنُ صَنائِعُ رَبِّنا، وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنائِعِنا.
«بحارالأنوار، ج 53، ص 178»
امام زمان - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - فرمود: حقانیّت و واقعیّت با ما اهل بیت رسول الله صلّی الله علیه وآله وسلّم می باشد و كناره گیری عدّه ای، از ما هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد، چرا كه ما دست پروره های نیكوی پروردگار می باشیم; و دیگر مخلوقین خداوند، دست پرورده های ما خواهند بود.
-
قال الإمام المهدی - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - : إنَّ الْجَنَّةَ لا حَمْلَ فیها لِلنِّساءِ وَ لا وِلادَةَ، فَإذَا اشْتَهی مُؤْمِنٌ وَلَداً خَلَقَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَیرِ حَمْل وَ لا وِلادَة عَلَی الصُّورَةِ الَّتی یُریدُ كَما خَلَقَ آدَمَ - علیه السلام - عِبْرَةً.
«بحارالأنوار، ج 53، ص 163»
امام زمان - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - فرمود: همانا بهشت جایگاهی است كه در آن آبستن شدن و زایمان برای زنان نخواهد بود، پس هرگاه مؤمنی آرزوی فرزند نماید، خداوند متعال بدون جریان حمل و زایمان، فرزند دلخواهش را به او می دهد همان طوری كه حضرت آدم - علیه السلام - را آفرید.
-
قال الإمام المهدی - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - : لا یُنازِعُنا مَوْضِعَهُ إلاّ ظالِمٌ آثِمٌ، وَ لا یَدَّعیهِ إلاّ جاحِدٌ كافِرٌ.
«بحارالأنوار، ج 53، ص 179»
امام زمان - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - فرمود: كسی با ما، در رابطه با مقام ولایت و امامت مشاجره و منازعه نمی كند مگر آن كه ستمگر و معصیت كار باشد، همچنین كسی مدّعی ولایت و خلافت نمی شود مگر كسی كه منكر و كافر باشد.
-
قال الإمام المهدی - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - : إنَّ الْحَقَّ مَعَنا وَ فینا، لا یَقُولُ ذلِكَ سِوانا إلاّ كَذّابٌ مُفْتَر، وَ لا یَدَّعیهِ غَیْرُنا إلاّ ضالٌّ غَوی.
«بحارالأنوار، ج 53، ص 191»
امام زمان - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - فرمود: حقیقت - در همه موارد و امور - با ما و در بین ما اهل بیت عصمت و طهارت خواهد بود و چنین سخنی را هر فردی غیر از ما بگوید دروغ گو و مفتری می باشد; و كسی غیر از ما آن را ادّعا نمی كند مگر آن كه گمراه باشد.