-
حرف شما از جهت دیگری باطل است.اگر خداوند در زمانی اطاعت از شخصی را واجب کرده باشد آنگاه می توان در همان زمان سراغ کس دیگری که خداوند نه به اطاعت او فرمان داده
و نه نهی از اطاعت او را کرده ، برای تبعیت کردن رفت؟
اینطوری فرمان خدا را مهمل نگذاشته ایم؟!
-
خداوند در جاهای دیگر قرآن فرمان نهی از اطاعت یعضی از افراد و یا گروه ها را صادر کرده است.و یا ویژگی های برخی از کسانی را که هرگز نباید اطاعت شوند را
بیان فرموده است.خداوند در آیه 28 سوره کهف به پیغمبرش می فرمایند:
وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً
و اطاعت نکن از فردی که قلبش را زا یاد خود غافل ساخته ایم و او از هوس خود پیروی کرده و همیشه بنای کارش بر زیاده روی بوده است.
-
و یا در آیه 24 سوره انسان خطاب به پیامبرش می فرمایند:
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِماً أَوْ كَفُوراً
پس برای انجام فرما پروردگارت شکیبایی کن و از افراد گناهکار یا ناسپاس اطاعت نکن
-
چگونه ممکن است خدا پامبرش را از اطاعت چنین افرادی باز دارد و با این حال مردم را به اطاعت از افرادی موظف سازد که ممکن است
آنان از یاد خدا غافل باشند یا از هواهایشا پیروی کنند یا نا سپاس و گناهکار باشند.!!!!؟