تقليد يا خواندن روايات يا هر دو؟!

بسم الله الرحمن الرحيم. يه سوال مطرح ميکنم و انشاءلله به ياري امام زمان ارواحنا فداه بحث مفيدي بشه. وظيفه ما در برخورد با احکام مختلف چيه؟ آيا بايد اصولا تقليد کنيم از کسي؟ اگر بله، آيا بايد احکام رو صرفا از ايشون بخوايم؟ آيا بايد کاري به نظر ايشون نداشته باشيم و خودمون احکام دين رو از کتب روايات فقهي استخراج کنيم؟ يا اينکه هم تقليد کنيم و هم خودمون روايات رو ببينيم؟ آيا ما در حدي هستيم که تمام روايات رو خونده باشيم و جمع روايت کنيم و براي خودمون فتوا صادر کنيم؟ وظيفه چيه؟ لطفا در بحث مشارکت کنيد...

به نظر من با توجه به روایات کسب علم هر مسلمانی می بایست علوم اهلبیت را کسب نماید

بنابراین هر کس بایست خودش روایات در موضوعات مختلف رو مطالعه کند و جمع روایات انجام دهد

مگر اینکه در موضوعی مطالعه نداشته باشد و در آخر الزمان می بایست به راویان حدیث مراجعه کرد و با توجه به احادیث

بر عوام واجب است از راوی حدیث تقلید کند

من يه مثال ميزنم که بحث روشن تر بشه. مثلا در مورد شرايط صيغه و مشخصا صيغه با دختر باکره. تکليف مرجع تقليد اين وسط چي ميشه؟! يعني الان ما در حد آقاي وحيد خراساني ميتونيم از روايات بهره بگيريم و فهم روايت داريم و جمع روايت کرديم و بررسي سنديمون هم قويتره؟!!! يعني هرکسي بره من لا يحضره الفقيه رو ببينه و عمل کنه؟! پس ديگه نيازي به مرجع نداريم نه؟ من نميگم به مرجع احتياج داريم يا نداريم يا هر چي.. ميخوام در اين مورد با هم بحث کنيم. لطفا همه مشارکت کنن. به نظر من سه تا حالت متصوره: 1- استفاده محض از فتاواي مراجع تقليد 2- استفاده محض از روايات 3- جمع دو مورد فوق

از معنی این کتاب مشخصه که میشه این کتاب رو به عنوان کتاب مرجع تقلید استفاده کرد.ولی باز سر حرف قبلیم هستم!!!