یکی از اصول اعتقادی شیعه رجعت است ;) :o اما رجعت چیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ :D :D :lol:
نمایش نسخه قابل چاپ
یکی از اصول اعتقادی شیعه رجعت است ;) :o اما رجعت چیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ :D :D :lol:
رجعت از ریشه رج*ع عربی و در لغت به معنای یکبار بازگشتن است.[۱] رجعت بمعنای عام آن یعنی بازگشت مردگان به زندگی در دنیا. در بعضی فرق اسلامی نظیر شیعه و دیگر ادیان معتقد به قیامت، نیز باور به رجعت وجود دارد. از جمله اعتقاد مسیحیان به «زنده نمودن مردگان توسط عیسی» و اعتقاد آنان به زنده شدن عیسی پس از آنکه مصلوب شد، یا «داستان اصحاب کهف» و دیگر موارد. در واقع اعتقاد به رجعت بمعنای عام آن، اعتقاد به قیامت است 8-) :D
رجعت در نزد شیعه [ویرایش]
اما رجعت در اصطلاح علم کلام و در عقیده شیعیان عبارت است از اینکه: خداوند گروهی از مردگان را در هنگام ظهور مهدی به همان صورتی که قبلا در دنیا بوده*اند به دنیا بر می*گرداند، گروهی را عزیز و گروهی را ذلیل می*کند و اهل حق را بر اهل باطل غلبه داده، داد مظلومان را از ستمگران می*گیرد.[۴] شیعیان معتقدند انسان*های بسیار نیکو و انسان*های بسیار پلید در آخرالزمان و پس از ظهور مهدی به اذن خداوند به دنیا باز می*گردند.
رجعت همان کرّت است ولی در معدودی از احادیث شیعه چنین آمده*است که علی بن ابیطالب کرّت*های متعدد دارد.[۵]
در حدیثی از علی چنین آمده*است: «رجعت علم خاص و ویژه*ای است که اکثر مردم قدرت درک و تحمل آن را ندارند.»[۶]
همچنین در حدیث دیگری چنین آمده*است: «رجعت تجلی قدرت خداوند است، پس آن را انکار نکنید.»[۷]
«برای تو بیان کردم که در همه قرن*ها شیعه بر اعتقاد رجعت اجماع کرده اند».
ممکن است کسی از شیعه، به رجعت اعتقاد نداشته باشد و روایات آن را تاویل کند[نیازمند منبع]، اگرچه در روایات، ائمه شیعیان، آنان را از انکار رجعت شدیدا بر حذر داشته*اند.[۸]
به اعتقاد شیخ مفید"امامیه اتفاق کرده اند که بازگشت بسیاری از مرده*ها به دنیا قطعی است".[۹]
«کسی که به رجعت ما ایمان نداشته باشد از ما نیست».[۱۰]
طبرسی و حرّ عاملی و ابن المظفّر و غیره گفته اند: «اعتقاد به رجعت محل اجماع همه شیعیان است» [۱۱] و بلکه از ضروریات تشیع است.[۱۲]
همچنین به اعتقاد علامه مجلسی هدف از رجعت این است: «همه پیامبرانی که خداوند آنان را مبعوث کرده به دنیا باز گردانده می شوند تا همراه علی بن ابی طالب بجنگد».[۱۳]
آیاتی از قرآن، دالّ بر امکان رجعت [ویرایش]
آیات متعددی از قرآن در اثبات رجعت بمعنای بازگشت به دنیا پس از مرگ بکار برده می*شوند.
در حقیقت بحث از نوع بحث قیامت است و به همان دلائلی که روز رستاخیز ثابت می*شود امکان رجعت - بمعنای بازگشت به دنیا پس از مرگ - نیز قابل اثبات است و علاوه بر آن ادله جداگانه*ای هم دارد، بنابراین هر گونه تردید در مورد امکان رجعت منجر به تردید نسبت به قیامت می*شود..[۱۴]
در کتب رجعت برخی آیات قرآن شاهد بر رجعت در اقوام گذشته دانسته شده*است، مثلا شیخ حر عاملی در الایقاض، ۶۴ آیه از قرآن را دال بر رجعت دانسته*است، که برخی از آنان از این قرار است[۱۵]:
آیا از [حال] کسانی که از بیم مرگ از خانه*های خود خارج شدند، و هزاران تن بودند، خبر نیافتی؟ پس خداوند به آنان گفت: «تن به مرگ بسپارید» آن گاه آنان را زنده ساخت. آری، خداوند نسبت به مردم، صاحب بخشش است، ولی بیشتر مردم سپاسگزاری نمی*کنند.[۱۶]
یا چون آن کس که به شهری که بامهایش یکسر فرو ریخته بود، عبور کرد [و با خود می] گفت: «چگونه خداوند، [اهلِ] این [ویرانکده] را پس از مرگشان زنده می*کند؟». پس خداوند، او را [به مدت] صد سال می*راند. آن گاه او را برانگیخت، [و به او] گفت: «چقدر درنگ کردی؟» گفت: «یک روز یا پاره*ای از روز را درنگ کردم.» گفت: «[نه] بلکه صد سال درنگ کردی، به خوراک و نوشیدنیِ خود بنگر [که طعم و رنگِ آن] تغییر نکرده*است، و به درازگوش خود نگاه کن [که چگونه متلاشی شده*است. این ماجرا برای آن است که هم به تو پاسخ گوییم] و هم تو را [در مورد معاد] نشانه*ای برای مردم قرار دهیم. و به [این] استخوانها بنگر، چگونه آنها را برداشته به هم پیوند می*دهیم سپس گوشت بر آن می*پوشانیم.» پس هنگامی که [چگونگیِ زنده ساختن مرده] برای او آشکار شد، گفت: «[اکنون] می*دانم که خداوند بر هر چیزی تواناست.» [۱۷][۱۸]
و چون گفتید ای موسی تا خدا را آشکارا نبینیم هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد پس در حالی که می*نگریستید صاعقه شما را فرو گرفت، سپس شما را پس از مرگتان برانگیختیم باشد که شکرگزاری کنید[۱۹]
و چون شخصی را کشتید، و درباره او با یکدیگر به ستیزه برخاستید، و حال آنکه خدا، آنچه را کتمان می*کردید، آشکار گردانید. پس فرمودیم: «پاره*ای از آن [گاو سر بریده را] به آن [مقتول] بزنید» [تا زنده شود]. این گونه خدا مردگان را زنده می*کند، و آیات خود را به شما می*نمایاند، باشد که بیندیشید.[۲۰]
اگرچه علامه طباطبایی در تفسیر المیزان ذیل دو آیه اول، ضمن اشاره به نظرات دیگر مفسران، هیچ اشاره*ای بر دلالت این آیات به رجعت، بمعنایی که شیعه بدان اعتقاد دارد، نمی*کند و آنها را از اشارات به معجزات و خرق عادت خداوند برشمرده*است. در واقع این دو را از آیاتی برمی*شمرد که در قرآن برای اثبات قدرت خداوند در زنده نمودن مردگان، با استخوانهای پوسیده و بدنهای متلاشی و فنا شده، در روز حشر بکار برده و احتجاج می*شود.[۲۱]
استدلال*هایی که برای اثبات رجعت آمده است [ویرایش]
در بسیاری از احادیث و تفاسیر برای اثبات رجعت استدلال*هایی شده*است، برخی از آنان از قرار زیر است:
در آیه ۲۷:۸۳ از روزی یاد شده*است که از هر امتی گروهی محشور می*گردد، حال آنکه در روز قیامت طبق ۱۸:۴۷ همه، بدون استثناء محشور می*شوند. لذا روزی که برخی محشور می*شوند روزی غیر از قیامت و روز رجعت است[۲۲]
از آنجا که در برخی آیات قرآن از جمله ۳:۱۴۴ و ۳:۱۵۸ بین مرگ(موت) و کشته شدن(قتل) فرق گذاشته شده*است و همچنین در آیه ۲۹:۵۷ و برخی آیات دیگر گفته شده*است که هر کسی مرگ را می*چشد، پس کسی که کشته می*شود حتماً باید به دنیا برگردد تا مرگ را بچشد.[۲۳]
بعضی انسانها به دلیل گناهانشان پیش از مرگ معین(اجل مسمّی) می*میرند و لذا خدا آنها را دوباره زنده می*کند تا روزی تعیین شده خود را بخورند و در موعد مقرّر از دنیا بروند.[۲۴]
در آیه ۳:۸۱ از همه انبیاء پیمان گرفته شده*است که رسول خدا را یاری کنند، ولی از آنجا که این اتفاق نیافتاده*است، همه انبیاء و رُسل برگشته و رسول خدا نیز برخواهد گشت و او را یاری خواهند کرد.[۲۵]
در آیاتی مانند ۲۱:۱۰۵ و ۲۴:۵۵ و ۲۸:۶ به کسانی که ایمان آورده و کار نیک کنند وعده حکومت بر زمین داده شده*است در حالیکه این وعده هنوز انجام نشده*است و خدا در وعده اش خلاف نمی*کند، لذا آنان باید به دنیا رجعت کنند و شاهد اجرای وعده الهی باشند.[۲۶]
از آنجا که آیات متعددی مبنی بر رجعت در امتهای گذشته وجود دارد، و طبق آیات متعددی از جمله ۳۳:۶۲، سنت الهی تغییری نمی*کند، رجعت در امت اسلامی هم اتفاق خواهد افتاد.[۲۷]
در آیه ۲۱:۹۵ بازگشت مردمانی که هلاک شده*اند حرام شده*است. در حالیکه در قیامت همه امتها باز می*گردند. پس این زمان، روزی غیر از روز قیامت یعنی روز رجعت است.[۲۸]
در آیه ۲:۲۱۳ آمده*است که «آیا پنداشتید که داخل بهشت می*شوید و حال آنکه هنوز مانند آنچه بر [سرِ] پیشینیان شما آمد، بر [سرِ] شما نیامده است؟...» لذا آزمایشاتی که بر امتهای گذشته شده باید بر امت اسلام بشود و از آنجا که رجعت در امتهای گذشته بوده باید در امت اسلام هم باشد.[۲۹]
نظر علماء شیعه در مورد احادیث رجعت [ویرایش]
علماء شیعه عمدتا احادیث رجعت را متواتر دانسته*اند از جمله:
شیخ حر عاملی
شیخ حر عاملی ضمن بیان بیش از ششصد حدیث و بیش از شصت آیه می*گوید: «هیچ شکی نیست که این احادیث به تواتر معنوی رسیده*است، زیرا برای کسی که قلبش از شبهه و تقلید پاک باشد موجب یقین و قطع می*شود.»[۳۰]
همچنین او در مورد برخی احادیث در کتب متاخرین شیعه در مورد رجعت چنین گفته*است: «رساله هائی در رجعت از بعض متاخرین دیدم که حدیثهای دیگری داشت ولی چون مشتمل بر مطالب غریبی بود - که غالب مردم در اولین وهله منکر می*شوند - آنها را نقل نکردم.با اینکه همان مطالب هم از قدرت خدا بیرون نیست.»[۳۱]
علامه مجلسی
علامه مجلسی بعد از نقل احادیث رجعت می*گوید: «این اخبار به حد تواتر از ائمه اهل البیت نقل شده، بیش از چهل محدث ثقه در بیش از پنجاه کتاب حدیثی، آنها را روایت کرده*اند، اگر این روایات متواتر نباشد، پس در هیچ چیزی ادعای تواتر امکان ندارد.»[۳۲]
مأمون(لعنة ا... علیه) به حضرت علی بن موسیالرضا(ع) عرض كرد يا اباالحسن درباره رجعت چه مىفرمایید؟ حضرت فرمود: رجعت حق است و در امتهاى پيشين بوده است. قرآن هم از آن سخن گفته و پيامبر(ص) نيز فرمود: پس مىآيد براى اين امت هر آنچه براى امتهاى گذشته پيش آمد، بدون كم و زياد و فرمود هنگامى كه مهدی(عج) از فرزندان من ظهور نمايد، عيسى از آسمان پايين آمده پشت سر آن حضرت نماز مىگذارد. مأمون عرض كرد سرانجام چه مىشود؟ فرمود: حق به اهل خودش بر مىگردد.[7]
خاص بودن رجعت
بطورکلی رجعت کنندگان به دو دسته تقسیم میشوند:[16]
1.انسانهائی که نهایت ایمان را درک نمودهاند بطوریکه لیاقت حضور در دولت حق و جهانی را دارند. این عده یا در حکومت جهانی منجی بشریت به عزت دنیایی نیز میرسند و یا اینکه در جهت استقرار حکومت جهانی حق به فوز شهادت نائل میشوند.
2.کفار و دشمنانی که گناهان و صدمات بیشماری را به اهل ایمان وارد کردهاند و در کفر و نفاق به نهایت خود رسیده باشند. این عده مجازات و حدود الهی را بعد از قیام جهانی منجی و قبل از عذاب قیامت دریافت میکنند.
خداوند در سوره سجده میفرماید:به آنان از عذاب نزدیک (عذاب این دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت)میچشانیم،شاید بازگردند.[17]امام صادق(ع) درمورد این آیه فرمود: عذاب نزدیک عذاب در رجعت است و عذاب اکبر عذاب روز قیامت است.[18]
مجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، ، ج 25،ص 6 و ج 53، ص56 [17] - سجده، آیه 21
[18] - مجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، موسسة الوفا ، 1404 هـ ق، ج 53، ص
تکرار رجعت
از روایاتی که در زمینه رجعت وارد شدهاست به دو صورت میتوان در زمینه تکرار و عدم تکرار رجعت برداشت نمود. برای برخی رجعت یکبار اتفاق میافتد اما تکرار رجعت برای عدهای نیز ثابت شدهاست. امیرالمومنین علی(ع) رجعتهای مختلف و متعددی خواهد داشت همانطور که فرمودند: انا صاحب الرجعات و الکرات.[19]
همچنین از دشمنان اهلبیت(ع) ابوبکر و عمر نیز به کرات زنده میشوند و با عذاب کشته خواهند شد.[20]
19)صفار، محمد بن حسن بن فروخ؛ بصائر الدرجات، قم ، انتشارات كتابخانه آيت الله مرعشى، 1404 هـ ق، ص 202 و كلينى، محمد بن يعقوب؛ پیشین، تهران، دار الكتب الإسلامية، 1365 هـ ش ،ج1، ص 338 [20] -مجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، موسسة الوفا، 1404هـ ق، ج 53، ص13
http://www.8pic.ir/images/75101164548195566536.jpg
به تصریح روایات این دوره با رجعت سیدالشهدا علیه السلام برای غسل دادن امام زمان علیه السلام آغاز می شود. امام* صادق علیه السلام می*فرماید: نخستین کسی که زمین برای او شکافته می*شود و روی زمین باز می*گردد، حسین بن علی علیه السلام است و به قدری حکومت می*کند که از کثرت سن ابروهایش روی دیدگانش می*ریزد[8]
در تفسیر عیاشی ذیل آیه شریفه «ثم رددنا لکم الکره علیه» از امام* صادق علیه السلام نقل شده *است که: مقصود از زنده شدن دوباره امام* حسین علیه السلام و هفتاد نفر از اصحابش در عصر امام *زمان علیه السلام است، در حالی که کلاه*خودهای طلایی بر سر دارند و به مردم رجعت و زنده شدن دوباره حضرت حسین علیه السلام را اطلاع می دهند تا مومنان به شک و شبهه نیفتند و این در حالی است که حضرت مهدی علیه السلام در میان مردم است. هنگامی که همه مومنان، امام *حسین علیه السلام را شناختند و تأیید کردند که او حسین علیه السلام است، رحلت حضرت مهدی علیه السلام فرا خواهد رسید. آنگاه امام *حسین علیه السلام وی را غسل و کفن و حنوط می کند.[9]
[8] . بحارالانوار ،ج 53،ص 39 و44.
[9] . تفسیرعياشى، ج1، ص281