اسامی امام زمان در قران

اسامی امام زمان در قرآن

1- الغیب


2- حجّت : ( فلله الحجّة البالغة )



3- بقیّة الله : ( بقیّة الله خیرٌ لکم )



4- المضطر : ( امّن یجیب المضطرّ اذا دعاه و یکشف السّوء )



5- ماء معین : ( قل أرایتم ان اصبح ماؤکم غوراً فمن یأتیکم بماءٍ معین )



6- والفجر : ( والفجر و لیالٍ عشرٍ و الشّفع و الوتر )



7- عصر : ( و العصر ، انب الانسان لفی خسرٍ )



8- الحق : ( قل جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقاً )



9- نور الله : ( یریدون لیطفؤا نور الله بافواههم )



10- منصور : ( و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطاناً فلا یسرف فی القتل انّه کان منصوراً )



11- امر الله : ( اتی امر الله فلا تستعجلوه )



12- النّهار : ( و النهار اذا جلّیها { قال الصادق ( ع )* : ذاک الامام من ذریة فاطمة نسل رسول الله صلی الله علیه و اله فیجلی ظلام الجور و الظلم فحکی الله سبحانه عنه فقال النهار اذا جلّاها . یعنی قائم ( ع )



13- ناراً تلظّی : قال هو القائم علیه السلام اذا قام بالغضب فیقتل من کل الف تسعمائه و تسعه و تسعین لا یصلاها الا الاشقی قال : هو عدوّ ال محمد علیهم السلام .



14- نصرً : ( و لئن جاء نصر من ربّک لیقولنّ انا کنّا معکم ) . علی بن ابراهیم فی تفسیره المنسوب الی الصادق ( ع ) قال : لئن جاء نصر من ربّک یعنی القائم علیه السلام

اگر می توانید به این اسماء اضافه کنیید

jalebe,avalin bari bod ke mididam to Qoran esme emam zaman omade... :P

خلیفه الله
«و اذ قال ربک للملئکه انی جاعل فی الارض خلیفه قالوا اتجعل فیها من یفسد ... انی اعلم ما لا تعلمون» سوره بقره، آیه 30
و هنگامی که گفت پروردگار تو به فرشتگان که قرار خواهم داد در زمین جانشینی گفتند آیا قرار می دهی در زمین آن را که فساد می کند در آن و خون می ریزد؟ در حالی که ما ستایش و سپاس تو می گوییم و تو را تقدیس می کنیم. گفت :من می دانم آنچه را که شما نمی دانید.
امام صادق می فرمایند : این آیه درباره حضرت قائم و اصحاب او نازل گشته است.
یعسوب الدین
«و لکل وجهه هو مولیها فاستبقوا الخیرات این ما تکونوا یات بکم الله جمیعا ان الله علی کل شیء قدیر» سوره بقره، آیه 148
و هر کدام را سویی است که به آن روی می آورند پس بشتابید به سوی نیکی ها هر جا که باشید می آورد شما را خدا همگی زیرا خدا بر همه چیز تواناست.
در غیبت شیخ طوسی روایت شده از امام صادق (ع) که امیرالمومنین می فرمود: پیوسته مردم در نقصانند تا آنکه گفته نمی شود الله یعنی نام خدای تعالی برده نمی*شود. پس هر گاه چنین شد ثابت می ماند یعسوب دین با اتباعش. پس مبعوث می فرماید خداوند گروهی را از اطراف زمین که می آیند مانند ابرهای تنگ پاییز.
قسم به خدا که می شناسم اسم های ایشان و قبیله های ایشان و اسم امیر ایشان را و ایشان را بر می دارد خداوند به نحوی که می خواهد از قبیله یک مرد و دو مرد و شمرد تا رسید به نه. پس جمع می شود از آفاق سیصد و سیزده مرد به عدد اهل بدر و آن است قول خدا.
سید فرموده که: یعسوب دین سید عظیم مالک امور مردم است در آن روز و قزع پاره های ابری است که در او آب نیست. زمخشری می گوید : یعسوب در اصل ملکه کندوی عسل است و ذنب کنایه از انصار آن حضرت است.
غیب
رضوان الله
«افمن اتبع رضوان الله کمن باء بسخط من الله و ماواه جهنم و بئس المصیر» سوره آل عمران، آیه 162
آیا کسی که در پی خشنودی خداست مانند کسی است که می انگیزد خشم خدا را و جایش دوزخ است و چه بد بازگشتگاهی است.
زید شحام گوید: در شب جمعه امام صادق به من فرمود: قدری قرآن بخوان . خواندم. حضرت فرمود: به خدا ما هستیم که خدا به ما ترحم کند و به خدا ما هستیم که خدا استثناء کرد، ولی ما فایده به حال آن دوستان خود داریم.
راسخ
«فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنه وابتغاء تاویله الاالله راسخون فی العلم.» سوره آل عمران، آیه 7
پیروی کنند آنچه را از آن متشابه باشند برای فتنه جویی وجستجوی از تاویل آن و نمی*داند تاویلش را جز خدا و راسخون در علم.
امام صادق(ع) فرمودند: راسخون امام علی و ائمه هستند و کسانی که در دل کجی دارند . یعنی پیروان فلان و فلان و نمی دانند تأویلش را جز خدا و راسخان در علم (خدا و امام علی و ائمه بعد از آن).
حسن
«و من یطع الله و الرسول فاولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیئن و الصدیقین و الشهداء الصلحین و حسن اولئک رفیقا» سوره نساء، آیه 69
و آن کس که اطاعت کند خدا و پیامبر را پس آنان با کسانی همراه اند که خدا نعمت به ایشان داده است از پیامبران و راستگویان و کشتگان راه خدا و شایستگان و چه نیکو ایشان رفیقانند.
امام صادق در ذیل آیه می فرماید: نبیین، رسول خدا(ص) است و الصدیقین، علی(ع) است و الشهداء، حسن و حسین (ع) است. صالحین، ائمه (ع) می باشند و حسن اولئک رفیقا، قائم آل محمد (ص) می باشد.

در تفسیر "الذین انعمت علیهم" هم آمده که منظور اهل بیت و شیعیان هستند و "الضالین" منظور همون دومی(ل) است...

البته همه باید سند راجع به حرفشان داشته باشند :D

الته تمام اینها سند داره

هر کدوم که فکر می کنی سند نداره بگو تا دوستان سندش بگن

عصر زمان خروج امام زمان (عج)
سوره ی عصر

مفضّل بن عمر گويد: از امام صادق عليه السّلام از معناى قول خداى تعالى كه مى‏فرمايد: وَ الْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ
پرسيدم. گفت: (العصر) عصر خروج قائم عليه السّلام است إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ يعنى دشمنان ما. إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا يعنى به آيات ما ائمّه، وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يعنى همراهى با برادران وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ يعنى به امامت، وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ يعنى در دوران فترت و غيبت امام.
کتاب کمال الدین

كنيه هاى آن حضرت عبارتند از: ابوالقاسم (هم كنيه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم))، ابوعبداللّه، اباصالح كه مرحوم نورى ابو ابراهيم، ابوالحسن و ابوتراب را نيز از كنيه هاى ايشان شمرده است.