نمایش نسخه قابل چاپ
السلام على من أطاع الله في سرّه وعلانيته
السلام على من جُعِل الشفاء في تربته
السلام على من الإجابة تحت قبته
السلام على من الأئمة من ذريته
سلام بر آن که آشکارا ونهان مطیع خدا بود
سلام بر آن که شفا در تربتش قرار داده شده است
سلام بر آن که اجابت دعا زیر قبه بارگاهش است
سلام بر آن که امامان هدایت از خاندان اویند
سلام اقا حمید
ای کاش در مورد این سلام ها توضیح هم می دادید
دوستان هم اقا حمید کمک کنند در تو ضیح این سلام ها
اما یه نکته
این چه جور مستحبیه که ادم به خاطرش وارد بهشت میشه و همه گناهانش بخشیده می شه
به نظر شما این مستحب اقا حمید واجب نیست ؟؟؟؟
آخ آخ آقا حامد آی گفتی ...
می دونی کی آدم می فهمه این سلام ها یعنی چی؟؟
اذیتت نمی کنم خودم میگم ...
وقتی همچین با قدم های کوچیک کوچیک یا نمی دونم یا شاید 4دست و پا میری جلو، میرسی به ضریحی که چراغ های سرخ رنگش دلتو آتیش می زنه، همچین که سرتو میذاری روی شبکه های ضریح و نگات به پارچه روی قبر می افته که نوشته:
إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَوَّضَ الْحُسَيْنَ ع- مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِي ذُرِّيَّتِهِ- وَ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ- وَ لَا تُعَدَّ أَيَّامُ زَائِرِيهِ جَائِياً وَ رَاجِعاً مِنْ عُمُرِهِ-
خداى سبحان در عوض شهادت امام حسين عليه السّلام مقام امامت را نصيب ذريه آن بزرگوار نمود، شفاء امراض را در تربت مقدس آن حضرت و مستجاب شدن دعا را نزد قبر مبارك آن بزرگوار قرار داد. ايامى را كه زوار آن بزرگوار بزيارتش ميروند و بر مىگردند جزء عمر آنان قرار نميدهد.
یا حسیــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــن
بد جوری دلم گرفته دعا کنید زودتر بریم.
واما متن کامل حدیث:
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج44 221 باب 29 ما عوضه الله صلوات الله عليه بشهادته ..... ص : 221
1 ما، الأمالي للشيخ الطوسي ابْنُ حَشِيشٍ عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ الشَّيْبَانِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَعْقِلٍ الْقِرْمِيسِينِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي الصُّهْبَانِ عَنِ الْبَزَنْطِيِّ عَنْ كَرَّامِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ ع يَقُولَانِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَوَّضَ الْحُسَيْنَ ع- مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِي ذُرِّيَّتِهِ- وَ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ- وَ لَا تُعَدَّ أَيَّامُ زَائِرِيهِ جَائِياً وَ رَاجِعاً مِنْ عُمُرِهِ- قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ فَقُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع- هَذِهِ الْخِلَالُ تُنَالُ بِالْحُسَيْنِ ع فَمَا لَهُ فِي نَفْسِهِ- قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى أَلْحَقَهُ بِالنَّبِيِّ- فَكَانَ مَعَهُ فِي دَرَجَتِهِ وَ مَنْزِلَتِهِ ثُمَّ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع- وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ- أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ الْآيَةَ «الطور: 21، و الحديث فى الامالى ص 201.»
بخش بيست و نهم در باره چيزهائى كه خدا در عوض شهادت امام حسين عطا كرده است:
(2) 1- در كتاب امالى شيخ از محمّد بن مسلم روايت ميكند كه گفت: از حضرت امام محمّد باقر و امام صادق عليهما السّلام شنيدم مىفرمودند: خداى سبحان در عوض شهادت امام حسين عليه السّلام مقام امامت را نصيب ذريه آن بزرگوار نمود، شفاء امراض را در تربت مقدس آن حضرت و مستجاب شدن دعا را نزد قبر مبارك آن بزرگوار قرار داد. ايامى را كه زوار آن بزرگوار بزيارتش ميروند و بر مىگردند جزء عمر آنان قرار نميدهد.
محمّد بن مسلم ميگويد: بحضرت صادق گفتم: اين خصلتها كه براى زوار حسين عليه السّلام باشد پس خود آن بزرگوار چه مقامى خواهد داشت!؟ فرمود: خداى مهربان امام حسين را به پيغمبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم ملحق نموده و امام حسين هم داراى درجه و منزلت پيامبر خدا ميباشد.
سپس حضرت صادق عليه السّلام آيه- 31- سوره طور را تلاوت كرد كه ميفرمايد:
افرادى كه ايمان آوردند و ذريه ايشان از ايشان تبعيت كردند ذريه آنان را به آنان ملحق نموديم.
و اما در باب اینکه آقا حامد میگه این سلام و زیارت واجب است یا نه(؟):
الكافي ج4 581 باب فضل زيارة أبي عبد الله الحسين ع ..... ص : 580
3 مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ قَالَ كُنْتُ مَعَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَمَرَّ قَوْمٌ عَلَى حَمِيرٍ فَقَالَ أَيْنَ يُرِيدُ هَؤُلَاءِ قُلْتُ قُبُورَ الشُّهَدَاءِ قَالَ فَمَا يَمْنَعُهُمْ مِنْ زِيَارَةِ الشَّهِيدِ الْغَرِيبِ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ وَ زِيَارَتُهُ وَاجِبَةٌ قَالَ زِيَارَتُهُ خَيْرٌ مِنْ حَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ وَ عُمْرَةٍ وَ حَجَّةٍ حَتَّى عَدَّ عِشْرِينَ حَجَّةً وَ عُمْرَةً ثُمَّ قَالَ مَقْبُولَاتٍ مَبْرُورَاتٍ قَالَ فَوَ اللَّهِ مَا قُمْتُ حَتَّى أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ إِنِّي قَدْ حَجَجْتُ تِسْعَ عَشْرَةَ حَجَّةً فَادْعُ اللَّهَ أَنْ يَرْزُقَنِي تَمَامَ الْعِشْرِينَ حَجَّةً قَالَ هَلْ زُرْتَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع قَالَ لَا قَالَ لَزِيَارَتُهُ خَيْرٌ مِنْ عِشْرِينَ حَجَّة
سلام اقا حمید
لطفا روایات را بدون ترجمه رها نکن
زبان سایت فارسی است