مهاجمین موفّق شدند که از حضرت علی*علیه*السّلام بیعت بگیرند؟ ؟؟؟؟؟

آیا در هجوم منجر به شکست تحصّن، مهاجمین موفّق شدند که از حضرت علی*علیه*السّلام بیعت بگیرند؟
پاسخ:
در هجوم اوّل به خانۀ حضرت فاطمه*علیهاالسّلام، مهاجمین فقط موفّق شدند که متحصّنین را با اِعمال تهدید، از خانه خارج ساخته و با اجبار، از ایشان بیعت بگیرند؛ امّا در این هجوم، حضرت علی*علیه*السّلام از خانۀ حضرت فاطمه*علیهاالسّلام خارج نشده و با ابوبکر نیز بیعت ننمودند.
سند شمارۀ 1)
ابن قُتَیْبَه (متوفّای 276هـ) در کتاب «الإمامة و السیاسه» (جلد 1، صفحۀ 12)، چاپ: مصر، 1382هـ؛ نقل می*کند:
وَ إِنَّ أَبابَکْرٍ تَفَقَّدَ قَوْماً تَخَلَّفُوا عَنْ بَیْعَتِهِ عِنْدَ عَلیٍّ، فَبَعَثَ إِلَیْهِمْ عُمَرَ، فَجاءَ؛ فَناداهُمْ ـ وَ هُمْ فی دارِ عَلیٍّ ـ ... فَخَرَجُوا فَبایَعُوا إِلّا عَلیّاً...
و ابوبکر غیبتِ گروهی را ـ که از بیعتِ با او [با حضورشان] نزد علی سرپیچی کرده بودند ـ ، احساس کرد؛ لذا عمر را به سراغشان فرستاد.
او آمد و ـ در حالی که آنان در خانۀ علی بودند ـ صدایشان زد... لذا بیرون آمدند و همگی جز علی، بیعت کردند...
سند شمارۀ 2)
ابن ابی*الحدید معتزلی (متوفّای 656هـ) در کتاب «شرح نهج البلاغه» (جلد 2، صفحۀ 21)، چاپ: مصر، 1385هـ؛ نقل می*کند:
إِنَّهُ أَخَذَ السَیْفَ مِنْ یَدِ الزُبَیْرِ فَضَرَبَ بِهِ حَجَراً فَکَسَرَهُ وَ ساقَهُمْ کُلَّهُمْ بَـیْنَ یَدَیْهِ إِلی أَبی*بَکْرٍ فَحَمَلَهُمْ عَلی بَـیْعَتِهِ وَ لَمْ یَتَخَلَّفْ إِلّا عَلیٌّ وَحْدَهُ فَإِنَّهُ اعْتَصَمَ بِبَیْتِ فاطِمَةَ فَتَحامَوْا إِخْراجَهُ مِنْهُ قَسْراً وَ قامَتْ فاطِمَةُ إِلی بابِ الْبَیْتِ فَأَسْمَعَتْ مَنْ جاءَ یَطْلُبُهُ فَتَفَرَّقُوا وَ عَلِمُوا أَنـَّهُ بِمُفْرَدِهِ لا یَضُرُّ شَیْئاً فَتَرَکُوهُ.
او شمشیر را از دست زُبَیْر گرفت و به سنگی زد و آن را شکست و همۀ آن*ها (= متحصّنین) را در پیش رویش حرکت داد و به نزد ابوبکر بُرد و آن*ها را مجبور به بیعت با او ساخت. و هیچ*کس به جز علی، [از انجامِ بیعت] سرپیچی نکرد؛ چرا که او به خانۀ فاطمه پناهنده شد و آن*ها از این که او را به زور و اکراه، بیرون آورند؛ پرهیز نمودند. و فاطمه کنار درب خانه ایستاد و با افرادی که می*خواستند علی را بگیرند، به درشتی سخن گفت؛ پس آن*ها متفرّق شدند و دانستند که او تنهاست و زیانی نمی*رساند؛ پس او را رها کردند.
سند شمارۀ 3)
ابن میثم بحرانی (متوفّای 679هـ) در شرحش بر كتاب نهج البلاغه (جلد 2، صفحۀ 26) پس از اشاره به اخذ بیعت اجباری از متحصّنین، می*نویسد:
إِنَّ عَلیّاًعلیه*السّلام اعْتَصَمَ بِبَیْتِ فاطِمَةَعلیهاالسّلام وَ عَلِمُوا أَنَّهُ مُفْرَدٌ فَتَرَكُوهُ.
علی*علیه*السّلام به خانۀ فاطمه*علیهاالسّلام پناهنده شد و آن*ها دانستند كه او تنهاست؛ پس او را رها كردند.
در نتیجه، عدم خروج حضرت علی*علیه*السّلام از بیت فاطمه*علیهاالسّلام، از حوادث شاخص (= منحصر به فرد) در ماجرای هجوم اوّل به شمار آمده و حاکی از آن است که در پایانِ ماجرای این هجوم، حضرت علی*علیه*السّلام با ابوبکر بیعت نکرده*اند.