عیدی به مناسبت نوروز 91

امیر المؤمنین صلوات الله و سلامه علیه می فرمایند: هم اینک مطلبى مى گویم که تا به حال به کسى نگفته*ام :

یک بار از پیامبر خدا –صلی الله علیه و آله- خواستم تا از خدا برایم طلب مغفرت کند.
فرمود: [بسیار خوب] انجام می*دهم.
سپس برخاست و نماز گزارد، آنگاه دستهایش را به دعا گشود،
و من به دعاى او گوش مى کردم، شنیدم که گفت:
« پروردگارا! تو را به مقام قرب و منزلت على سوگند مى دهم که على را مشمول عفو و غفران خود سازى! »
گفتم: اى فرستاده*ی خدا! این چه دعایى است؟

فرمود:
«مگر کسى هم گرامیتر از تو در پیشگاه الهى هست تا او را شفیع درگاهش نمایم؟»

خدایا به حق علی، دل نازنین علی را، به توفیقی که به ما در پیرویش می*دهی، شاد کن! الهی آمین.


تسبيح انبياء معظّم علی علی ست
نقش لب پيمبرِ خاتم علی علی ست

رمز نجات حضرت موسي ميان نيل
فرياد استغاثه*ي آدم علی علی ست

هر گوشه را که مي نگرم ذکر خير توست
آقاي من عبادت عالم علی علی ست

رمز تقرب همه*ي اهل کائنات
آواي هر فرشته دمادم علی علی ست

لبيک کعبه و حجر و مسجد الحرام
زيباترين ترنم زمزم علی علی ست



متن عربی روایت:

قال على (ع ): و لَاَقولَنَّ مَا لَم اَقُلهُ لِاَحَدٍ قَبلَ هَذَا الیَوم :

سَاَلتُهُ مَرَّةً اَن یَدعُوَ بِالمَغفِرَةِ
فَقَالَ: اَفعَلُ.
ثُم قَامَ فَصَلَّى، فَلَمَّا رَفَعَ یَدَهُ بِالدُعا، اِستَمِعتُ اِلَیهِ
فَاِذَا هُو قَائِلٌ : اَللهُم بِحَقِ عَلىٍ عِندَکَ اِغفِر لِعَلِىٍ !
فَقُلتُ : یَا رَسُولَ اللهِ (ص)! مَا هَذَا الدُعَا؟ فَقَالَ : اَوَ اَحَدٌ اَکرَمُ مِنکَ عَلَیهِ فَاَستَشفِعُ بِهِ اِلَیهِ ؟! (--> باید بمیریم خوشی!!! الحمدلله رب العالمین)
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام

یارب این ماه کدامین مه و امشب چه شب است *** که فلک غرق نشاط است، زمین در طربست

شد مگر چشم مه امشب به جمالی روشن*** کاین چنین خرم و تابنده و پر خنده لبست

آری از منظره ماه و کواکب پیداست *** که شب سیزده ماه شریف رجب است

گوش دل باز کن ای بی*خبر از عالم غیب *** تا منادی دهدت مژده که امشب چه شبست

مژده جبریل امین از عرش برین *** که مبارک شب میلاد امیر عرب است

ذات اقلیم ولایت که همایون ذاتش *** مطلع نور حق و آئینه ذات ربست

مه خورشید و زمین و فلک و لیل نهار *** به ولای علی و آل علی منتسب است

علی عالی اعلی اسدالله که او *** گردش دایره کون و مکان را سبب است

با چنین جلوه که از پرده برون آمده*ای *** که کنم جان به فدای تو نه جای عجب است

هر که با خط ولای تو رود در دل خاک *** فارغ از محنت و آسوده ز رنج و تعب است

در پی رزم پی کشتن روبه صفتان *** همچو شیریست که در حالت خشم و غضب است

نرسد شهد به شیرینی گفتار علی *** که کلامش چو درختی*ست که غرق رطب است

خلق را دوستی شاه ولایت روحی است *** که روان در تن و شریان و ورید و عصب است

دم فرو بند «رسا» قطره به پیش دریا *** عرض اندام نمودن نه طریق ادب است (دکتر قاسم رسا)

دمت گرم خیلی شعر قشنگی بود

جزاکم الله خیر الجزاء