farid
جمعه 13 خرداد 90, 12:10 بعد از ظهر
شخصی خدمت امیرالمومنین علی علیه السلام رسید و عرض کرد :
بهترین منقبت شما چیست ؟
حضرت چند آیه از قرآن مجید که در شان ایشان نازل شده بود را قرائت نمود که از جمله آیه کریمه ۴۳ سوره مبارکه رعد :
« و یقول الذین کفروا لست مرسلا قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب »
کسانی که کفر می ورزند می گویند تو پیغمبر نیستی ، بگو کفایت می کند که خداوند
و کسی که علم کتاب در نزد اوست میان من و شما گواه باشد !
سپس امیرالمومنین علیه السلام افزود ، مقصود خداوند از « کسی که علم کتاب نزد اوست » ما هستیم .
پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله وسلم درباره گستره این علم می فرمایند :
معاشر الناس ! ما من علمٍ إلّا علّمنیه ربّی ، و أنا علّمتُه علیاً و قد أحصاه الله فیّ ، و کلّ علمٍ علمتُ فقد أحصیته فی إمام المتقین ، و ما مِن علمٍ إلّا علمته علیاً
ای مردم ! هیچ علمی نبود مگر آن که پروردگارم به من آموخت، و من به علی آموختم. خداوند آن را در من إحصا کرد و من آن را در امام المتقین قراردادم و علمی نبود مگر آن که به علی آموختم. (احتجاج ج۱ ص۱۴۴)
همچنین درباره تعبیر من عنده علم الکتاب ، تعبیر مشابه دیگری در قرآن مجید داریم که "من عنده علمٌ من الکتاب " یعنی کسی که جزئی از علم کتاب به او داده شده بود ، که وصی حضرت سلیمان علیه السلام بود که تخت بلقیس را در کمتر از چشم برهم زدنی از سرزمین سبأ به اورشلیم آورد . (نمل- ۴۰)
او آصف بن *برخیا بن شمعیا(شمعون) بود و چنین علمی داشت .
امام صادق علیه السلام در مقام تبیین و نیز مقایسه این دو تعبیر می فرمایند :
آن که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست همان امیرالمومنین علیه السلام است.
و از ایشان پرسیدند : آیا آن که «عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ» دارد اعلم است یا کسی که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست؟
حضرت فرمودند : علم کسی که نزد او «عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ» است نسبت به کسی که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست فقط به اندازه آن چیزی است که پشه با بالش از آب دریا بر می دارد.
بهترین منقبت شما چیست ؟
حضرت چند آیه از قرآن مجید که در شان ایشان نازل شده بود را قرائت نمود که از جمله آیه کریمه ۴۳ سوره مبارکه رعد :
« و یقول الذین کفروا لست مرسلا قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب »
کسانی که کفر می ورزند می گویند تو پیغمبر نیستی ، بگو کفایت می کند که خداوند
و کسی که علم کتاب در نزد اوست میان من و شما گواه باشد !
سپس امیرالمومنین علیه السلام افزود ، مقصود خداوند از « کسی که علم کتاب نزد اوست » ما هستیم .
پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله وسلم درباره گستره این علم می فرمایند :
معاشر الناس ! ما من علمٍ إلّا علّمنیه ربّی ، و أنا علّمتُه علیاً و قد أحصاه الله فیّ ، و کلّ علمٍ علمتُ فقد أحصیته فی إمام المتقین ، و ما مِن علمٍ إلّا علمته علیاً
ای مردم ! هیچ علمی نبود مگر آن که پروردگارم به من آموخت، و من به علی آموختم. خداوند آن را در من إحصا کرد و من آن را در امام المتقین قراردادم و علمی نبود مگر آن که به علی آموختم. (احتجاج ج۱ ص۱۴۴)
همچنین درباره تعبیر من عنده علم الکتاب ، تعبیر مشابه دیگری در قرآن مجید داریم که "من عنده علمٌ من الکتاب " یعنی کسی که جزئی از علم کتاب به او داده شده بود ، که وصی حضرت سلیمان علیه السلام بود که تخت بلقیس را در کمتر از چشم برهم زدنی از سرزمین سبأ به اورشلیم آورد . (نمل- ۴۰)
او آصف بن *برخیا بن شمعیا(شمعون) بود و چنین علمی داشت .
امام صادق علیه السلام در مقام تبیین و نیز مقایسه این دو تعبیر می فرمایند :
آن که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست همان امیرالمومنین علیه السلام است.
و از ایشان پرسیدند : آیا آن که «عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ» دارد اعلم است یا کسی که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست؟
حضرت فرمودند : علم کسی که نزد او «عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ» است نسبت به کسی که «عِلْمُ الْکِتابِ» نزد اوست فقط به اندازه آن چیزی است که پشه با بالش از آب دریا بر می دارد.